سفارش تبلیغ
صبا ویژن
دوستی که به یقین او را صالح دانسته ای، مبادا که بدگمانی، [نظر] تو را نسبت به او تباه سازد . [امام علی علیه السلام]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :50
بازدید دیروز :56
کل بازدید :504914
تعداد کل یاداشته ها : 179
103/2/6
5:25 ع
موسیقی
مشخصات مدیروبلاگ
 
عبدالله عاصی[94]
عبدالله هستم بنده خدا و از کثرت گناهان مشهور به عاصی

خبر مایه
لوگوی دوستان
 

سند زیارت عاشورا به امام محمد باقر بر می گردد که بنا به روایتی به پیامبر و جبرئیل و خداوند متعال می رسه و نشون میده که از ناحیه ذات قدس ربوبی صادر شده . اما چرا اینهمه لعن در این زیارت وجود داره؟

دلایل:

-         وقتی توی زیارت های دیگه هم نگاه می کنیم برائت از دشمنان ائمه و خداوند وجود داره و اظهار محبت به دوستان خدا و اهل بیت پیامبر در مقابل هست . مثلا در زیارت جامعه کبیره که از امام هادی علیه السلام وارد شده و صحیح السند است می بینیم : سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم .

-         اصولا تبری و تولی از فروع دینه و مثل بقیه واجبات واجبه مثل نماز و روزه و حج و جهاد و خمس و زکات و . . .

-         حدیث از امام صادق داریم که همه دین محبته.معیار محبت هم مشخص شده: خدا!هرچه خدا راضی باشه ما باید دوست داشته باشیم و هر چه خدا نسبت به اون ناراضی باشه ما هم باید ازش دوری کنیم . معیار حب و بغض نسبت به افراد و حتی چیزها رضایت خداوند بزرگه.

خداوند بزرگ در قرآن کریم بیش از 40 بار واژه لعن را به کار برده اند برای گروه های مختلف گناه کار، ستم کاران غیر قابل بازگشت، کافران، بنی اسراییل مسخ شده، کسانی که عادت بر آزار پیامبر داشتند، یهودیان کتمان کننده حق و کسانی که به زنان پاک نسبت ناروا می زنند را مورد لعن خویش قرار داده اند. بالاتر از همه اینکه در آیه 159سوره بقره خداوند بزرگ، تمامی مؤمنان را به لعنت کردن این گروه امر می نماید و دستور می دهد.

یادمون باشه که اگر از دشمنان خدا و رسول و ائمه کینه داریم از یک سو بخاطر دستور خدا به این بغض و خشم و ابراز برائته . یکی از اعمال حجاج در صحرای عرفات که واجبه همین ابراز برائت نسبت به دشمنان دین و خداست و از سوی دیگر به خاطر اینه که راه هدایت جامعه بشری رو مسدود کردند در راه سعادت و کمال و رشد انسانیت انحراف ایجاد کردند اگر حضرت علی شهید نمی شد اگر امامان ما مسموم و شهید نمی شدند ما از لحاظ تکامل انسانی در چه جایگاهی بودیم ؟ چرا هنوز که هنوزه قرنهاست برای برگشت خلیفه خدا و رساندن ما به اعلی درجه انسانیت انتظار می کشیم و منتظر ظهور آخرین فرستاده خداییم .

اگر فرق علی علیه السلام را شکافتند عدالت را به دو نیم کردند و اگر جگر امام حسن را پاره کردند همه نیکیها را از بین بردند و اگر امام حسین را به زیر سم اسبهایشان انداختند تمام صفات پسندیده انسانی را لگدمال نمودند. ائمه ما همه نور واحدی بودند به عنوان آینه تمام نمای خداوند که معیار انسان کامل تلقی می شدند همه مظهر صفات جمالیه و جلالیه خداوند بودند و اگر کسانی آنها را کشتند یعنی خدا را سر بریدند همه صفات نیک را تباه کردند و در پایین ترین درجه حیوانیت قرار دارند که قرآن در مورد آنها می گوید اولئک کالانعام بل هم اضل بلکه از حیوان پست ترند. آیا نباید از این افراد منزجر باشیم و هر لحظه نفرینشان کنیم و از خدا بخوایم که ما مثل اونا نباشیم ؟

از طرف دیگه انسان تمایل به خوبی ها و نیکیها داره و از بدی و زشتی ذاتا بیزاره پس هرچه که خوب باشه دوست داریم و از همه بدیها بدمون میاد و همه جا این رو ابراز می کنیم . دشمنی و لعن و نفرین ما نسبت به شخص اونها نیست نسبت به کردار و عمل و رفتار قبیح اونهاست . اما اونها نماینده و مصداق این اعمالند ما در زیارت عاشورا می خونیم اللهم العن العصابته التی جاهدت الحسین و شایعت و بایعت و تابعت علی قتله اللهم العنهم جمیعا : خدایا گروههایی که با حسین جنگیدند و اونهایی که مشایعت کردند و اونها که پشت سرشون رفتند و آنها که از این گروهها پیروی می کنند و همه شون رو لعنت کن . یعنی اگه ما الان کردارمون شبیه کسانی باشه که از اونها پیروی می کنند پس جزو گروه آنهاییم . یادمون باشه کربلا یه ترا‍ژدی یا داستان و واقعه تاریخی نبود و نیست . کربلا هر لحظه زندگی ماست ما در همه مراحل و ساعات زندگی در کربلا هستیم و در بین دو راهی خوبی و بدی و در میدان کارزار پاکی و زشتی باید انتخاب کنیم جزو کدوم دسته باشیم . زیارت عاشورا فقط لعن و نفرین یه سری آدمی که قرنها پیش اومدند نیست یک فرهنگه در این زمینه که ما تابع کدوم دسته هستیم ؟ انسانیت یا حیوانیت

اگه به همه این نکات دقت کنیم می بینیم که اگر خداوند هم دستور نمی داد اگر این بزرگان را هم نمی شناختیم اگر آنها امامان ما و هدایتگران مسیر سعادت ما هم نبودند نسبت به ظلمی که بهشون شده اظهار خشم و نفرت می کردیم . چه برسه به اینکه ایشان مظهر همه صفات نیک بودند الگوی انسانیت بودند و واسطه فیض و رحمت خدا به بقیه مخلوقات بنوره رزق الوری و بوجوده ثبتت الارض و السماء یعنی با نور آنها مخلوقات روزی می خورند و بواسطه حضور اونا زمین و آسمان پابرجاست . لولا الحجه لساخت الارض باهلها

امامان ما مظهر کامل رحمت و محبت و قدرت و علم و صبر و رحمانیت و همه صفات بی انتهای خدا هستند به خاطر همین دوسشون داریم و به خاطر خوبیهایی که دارند از دشمنانشون بیزاریم.  

این زیارت جز آن دسته از دستوراتی است که مورد تاکید فراوان امام زمان عجل الله تعالی فرجه واقع شده به خصوص در تشرفی که سید رشتی با امام عصر علیه السلام داشته اند که ایشان به سیدرشتی اینگونه سفارش کرده اند که سه مرتبه فرمودند: عاشورا بخوان، عاشورا، عاشورا، عاشورا!

در زمان قدیم، در بغداد وبا رواج پیدا کرده و به علت اینکه درمان نمی شد مرگ و میر زیاد شده بود وشیعیان از عالم وقت خود چاره جویی کردند که ایشان نیز دستور دادند تا 10 روز زیارت عاشورا بخوانند تا از این بلا رهایی یابند که آنها چنین کردند و به برکت همین زیارت کمتر کسی از شیعیان فوت می کرد و اکثر مرده ها از اهل تسنن بودند که آنها نیز وقتی اوضاع را اینگونه دیده اند از خجالت مرده های خود را شبانه دفن می کردند و آنها وقتی علت عدم مرگ شیعیان را جویا شدند آنها نیز بر زیارت عاشورا مداومت کردند و این بلا را اینگونه از خود اعم از شیعه و سنی، دور کردند و یا مثلا آیت الله بروجردی را در عالم خواب دیده اند و از ایشان سوال کرده اند که چه عملی در این دنیا انسان را از عذاب اخروی نجات می دهد و ایشان بعد از مکثی فرمودند زیارت عاشورا!!

امام باقر (ع) به علقمه فرمود: وقتى که این زیارت را (با آدابش) خواندى خداوند براى تو (صدمیلیون) درجه ثبت کند، و تو را به مقامى رساند که گویى با امام حسین (ع) شهید شده‏اى تا آنجا که در درجات آنها خواهى بود، و برایت ثواب زیارت همه پیامبران و همه رسولان و همه کسانى که از روز شهادت امام حسین (ع) تا حال، آن حضرت را زیارت کرده‏اند، نوشته و مقرر خواهد شد .»

و در پایان فرمود: اى علقمه! اگر خواستى در هر جا هستى هر روز از همه عمرت این زیارت را بخوان، که هر روز به تمام این پاداش‏ها خواهى رسید .

روایت صفوان از امام جعفر صادق(ع): هرکس زیارت عاشورا را بخواند، داخل بهشت می شود و هرکس بخواهد در قیامت شفیع می شود و حاجت وی در دنیا برآورده خواهد شد و من خودم و پدرانم و پیغمبر(ص) و جبرئیل ضامن آن هستیم"

روایتی از امام محمد باقر(ع) است که فرموده اند: هرکه زیارت کند حسین بن علی(ع) را در روز عاشورا یا هر روز، ثواب دو هزار هزار حج و دو هزار هزار عمره و دو هزار هزار جهاد با پیغمبر(ص) دارد و من این ثواب ها را ضامن می شوم.
در روایت دیگری از همین امام نقل شده که فرمودند: ز برای خواننده، ثواب مصیبت هر پیغمبر و صدیق و شهیدی که مرده باشد یا مقتول شده باشد از اول دنیا تا روز قیامت.

و نیز خداوند به زائرین اباعبدالله هزار هزار حسنه عطا فرموده و هزار هزار سیئه از آنها نابود میکند و قاری مانند اشخاصی است که با حسین بن علی(ع) شهید شده باشد.

عالم جلیل، شیخ عبدالهادی حائری مازندرانی از والد خود (حاجی ملا ابوالحسن) نقل کرده است که من حاج میرزا علی نقی طباطبایی را بعد از رحلتش در خواب دیدم و به او گفتم: آیا آرزویی دارى؟ گفت: یک آرزو دارم و آن این است که چرا در دنیا هر روز «زیارت عاشورا» نخواندم.

رسم سیّد این بود که در تمام دهه ی اول محرم، زیارت عاشورا می خواند، ولی بعد از مرگ، افسوس می خورد که چرا در تمام ایام سال، موفق به این زیارت نبوده است

دکتر محمد هادی امینی - فرزند علامه - می نویسد:

پس از گذشت چهار سال از فوت پدرم، در شب جمعه ای قبل از اذان صبح، پدرم را در خواب دیدم و او را بسیار شاداب و خرسند یافتم. جلو رفته و پس از سلام و دست بوسی گفتم: پدر جان در آن جا چه عملی باعث سعادت و نجات شما گردید؟

فرمود: فقط زیارت ابا عبدالله الحسین علیه السلام.(6) سپس فرمود: پسر جان! در گذشته بارها تو را یادآور شدم و اکنون نیز توصیه می کنم که «زیارت عاشورا» را به هیچ عنوان ترک مکن.

عبدالله بن هلال به امام صادق (ع) عرض کرد: فدایت شوم، کمترین نصیبى که زائر امام حسین (ع) دارد، چیست ؟ فرمود: «اى عبد الله، کمترین چیزى که براى او مى‏باشد، این است که خداوند او و خانواده‏اش را حفظ مى کند تا وى را به سوى خانواده‏اش باز گرداند، و چون روز قیامت فرا رسد، خداوند حافظ او مى‏باشد

امام صادق (ع) فرمود: «حسین در نزد پروردگارش ... به زائرانش نظر مى کند . او نگاه مى کند که چه کسى براى آن حضرت گریه مى کند، پس براى او طلب آمرزش کرده و پدرانش را مى‏خواند تا براى آن زائر دعا کرده و طلب آمرزش و مغفرت نمایند. سپس امام (حسین) مى فرماید: اگر زائر من مى‏دانست که خدا چه چیزى براى او عطا مى فرماید شادى او بیشتر از جزع و بى‏تابى وى مى‏گردید» .

و امام حسین (ع) فرمود: «هر کس مرا در زندگانیش زیارت کند، پس از مرگش بازدیدش خواهم کرد»

امام صادق (ع) به عبدالملک خثعمى فرمود: «زیارت حسین بن على (ع) را ترک مکن و دوستانت را نیز به آن فرمان بده، تا خداوند بر عمرت افزوده و روزیت را زیاد گرداند. خداوند سبحان زندگانى تو را در سعادت قرار خواهد داد، و نمى‏میرى مگر سعادتمند ، و تو را در سلک سعادتمندان خواهند نوشت »

امام صادق (ع) فرمود: «هیچ کس در روز قیامت نیست مگر آنکه آرزو مى‏کند که اى کاش از زائرین امام حسین (ع) مى‏بود زیرا مشاهده مى‏نماید که با زائران حسین (ع) به واسطه مقامى که در نزد پروردگار دارند، چگونه عمل مى‏شود» . 60

و نیز فرمود: «هر کس دوست دارد در روز قیامت بر سر سفره‏هایى از نور بنشیند پس باید از زائرین حسین بن على (ع) باشد» 61.

و زرارة بن اعین گوید: «امام صادق (ع) فرمود: «زائرین حسین یک برترى نسبت به سایر مردم دارند» پرسیدم : برتریشان چیست ؟ فرمود: «چهل سال قبل از مردم وارد بهشت مى‏شوند در حالى که دیگران هنوز در حال حساب هستند» .

ویادمان نرود که

بخشودگی اهل گنه در صف محشر

وابسته به یک گردش چشمان حسین است

 


89/5/12::: 11:17 ص
نظر()