حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمودند:

گفتم که الف گفت دگر هیچ مگو

در خانه اگر کس است یک حرف بس است

و در روایت آمده است :

من عمل بما علم علم الله علم ما لم یعلم

هرکس به علم خود عمل کند، خداوند علم آنچه نمی داند را به او می آموزد.

همه سیر و سلوک و دستورات دین فقط در دو کلمه خلاصه می شود:

انجام واجبات و ترک محرمات

اگر واجبات را انجام دهیم تا به خداوند نزدیک شویم و از گناه دوری کنیم تا قلبمان سیاه نشود به همه چیز می رسیم.

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله :

اگر زبان خود را حفظ کنید، آنچه من از عالم می بینم خواهید دید.

اگر همه اعضا و جوارح و وجود و فکر ما برای خدا باشد و از امانتهایی که خداوند به ما داده درست استفاده کنیم، وجود ما خدایی می شود.

هدف خلقت خدایی شدن است و دستورات دین برای رسیدن به این هدف صادر شده.

من عرف نفسه فقد عرف ربه

ما خلق شده ایم تا خداگونه شویم

برای خداگونه شدن باید تعادل میان قوای جسمی و روحی برقرار کنیم

هر چه واجب است به این تعادل کمک می کند و هرچه حرام است این تعادل را به هم می زند. مستحبات نیز روح ما را زینت می دهد.

استاد ما حضرت آیت الله العظمی امجد می فرمودند: همه سیر وسلوک دو حرف است : مرنج و مرنجان

از کسی نرنجیم و کینه و حسادت و ناراحتی از کسی به دل نداشته باشیم و کسی را هم نرنجانیم.یعنی دوست و همسایه و همکلاسی و پدر و مادر و خویشاوند و افراد معمولی و مردم و پیامبر و امام زمان صلوات الله علیه و اهل بیت را از خود نرنجانیم.

امام رضا علیه آلاف التحیت والثناء می فرمایند (به این مضمون):

خوشبختی در ایمان به خدا و خدمت به خلق خداست.

یا در حدیث دیگری آمده است : مسلمان کسی است که مردم از دست و زبان او در سلم و امان باشند.

در قرآن نیز می خوانیم همه نوع انسان در زیان هستند مگر کسانی که ایمان آورده اند و عمل صالح انجام می دهند.مصداق بارز عمل صالح، خدمت به خلق خدا است. والعصر ان الانسان لفی خسر الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات . . .  

در قرآن در بیشتر موارد هرزمان ایمان آمده عمل صالح هم در کنارش ذکر شده است. این یعنی اول ایمان فردی و بعد ایمان جمعی.اول فرد باید خود را از لحاظ اعتقادی قوی کند و نیت خدایی داشته باشد و بعد وارد جامعه شود و به دیگران خدمت کند.سعی کند منشا اصلاح در جامعه باشد.هم کمک کند و هم بهبود ببخشد.

بزرگان گفته اند : درس بخوانید برای خدمت به خلق خدا

نکته آخر:
اگر در احوالات کسانی که به محضر ذات مقدسه قطب عالم امکان حضرت بقیت الله ارواحنا فداه مشرف شده اند دقت کنیم، می بینیم که دو خصوصیت اصلی داشته اند :

اول آنکه اخلاص در کارهایشان موج می زده است و همه نفسهایشان با نیت تقرب به خدا بوده

دوم اینکه یک لقمه حرام در وجدشان وارد نشده و حتی از پول های شبهه ناک که به روشنی معلوم نبوده که حلال است یا حرام اجتناب کرده اند.

همه سیروسلوک همین است: گفتنش ساده و عمل به آن بسیار مشکل است.

اما خداوند می فرماید: والذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا (آیه اخر سوره عنکبوت)

وکسانی که در امر ما تلاش کنند به تحقیق و حتما ما آنها را به راههای خود هدایت می کنیم.

التماس دعا