به مناسبت آخرین شب قدر امسال چند کلمه می گم ولی قول بدید که امشب تا صبح بهش فکر کنید:

خداوند وجود مطلق است.

ما از خداوند خلق شدیم و مرتبه بسیار بسیار بسیار نازل از وجود خدا در ما نهاده شده است.

اگر آن ذره ای از وجود خدا که در وجود خدا در ما نهاده شده که ما به وجود پا گذاشته ایم گرفته شود ما هیچ می شویم.

پس عالم همه فقط خداست. وجود و هستی فقط خداست و هر چیزی به جز خدا که ما آنها را مخلوق خدا می نامیم وجود (خدا) است بعلاوه قید عدمی آن موجود. یعنی یک عدم بوده که مقداری وجود از طرف خدا به آن داده شده تا موجود شده.

بنا بر این اگر وجود (خدا) از موجود گرفته شود، فقط عدمی می ماند یعنی وجه هیچ بودن ما. پس ما با خدا موجودیم و بدون خدا هیچیم

پس هر چه هست فقط خداست. تنها خدا اصل وجود است و هر چیزی به جز او هیچ مطلق است. کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام. کل شیء هالک إلا وجهه.

کان الله و لم یکن معه شیئا و الان کما کان

بخش بسیار نازلی از وجود خدا در ما ظهور یافته و هر چه ما این بخش نازله را شبیه خدا کنیم و از قیود عدمی رها کنیم به خدا نزدیکتر می شویم

هر چه به قیود عدمی خود بپردازیم از وجود مطلق و هستی بخش دور می شویم و این یک قانون طبیعی است در عالم.

وجود ما بدون قیود و بندهای مادی شبیه خدا می شود و اصل هستی وجود ما ظاهر می شود. اما قیود و بندهای دنیایی که عدمی اند ما را به وجه نازلتر از اینی که هستیم نزدیک می کنند و از نور (خدا) دور میکنند و در نتیجه تاریک و عدم می شویم.

گناهان همان قیود عدمی اند که ما را از اصل وجود دور می کنند. حجاب می شوند برای ظهور نور هستی که همان خداست.

دریا در اصل وجودش دریاست. موج وجه نازله ای از دریاست. یک ظرف آب وجه نازلتری از دریا. همه در اصل وجودشان ذات دریا را دارند اما به مراتب نزولشان از دریا فاصله گرفته و در قید و بند حدود گرفتار شده اند. اگر آبی که در ظرف است از قید ظرف رها شود و به دریا بپیوندد دریا می شود. اما به خاطر محدود شدن به قیود ظرف آب، صفات دریا را دارد اما نمی تواند دریا را در خود ظاهر کند. پس باید از قیود رها شد تا دریا شود.

رفقا امشب بیایید دریا بشیم تا نور خدا رو در وجود خودمان به ظهور برسانیم. فقط باید از قیود گناهان رها بشیم.یا علی