1.چون خداوند که خالق و صاحب اختیار ما است دستور داده و بر ما واجب نموده که نماز بخوانیم. ما هم فقط باید بگوییم: چشم!

2. همه ما فطرتاً دوست داریم که کسی را عبادت و پرستش کنیم. همه مردم دنیا یک چیزی را به عنوان معبود می پرستند. بنابراین میل به پرستش در همه انسانها وجود دارد و خداوند نیز در قرآن فرموده: جن و انس را فقط برای عبادت و پرستش خودم خلق کردم. پس چون ما برای عبادت خلق شدیم، نماز می خوانیم تا خدا را پرستش کنیم. در نماز هم می گوییم: ایاک نعبد و ایاک نستعین. یعنی فقط تو را می پرستیم و فقط از تو یاری می جوییم.

3. وجود انسان از جسم و روح تشکیل شده. همانگونه که جسم برای رشد و حیات و زنده بودن به غذا احتیاج دارد روح نیز برای رشد و تکامل و حیات به غذا احتیاج دارد و نماز غذای روح وجود انسان است.

4. وجود انسان از جسم و روح تشکیل شده. فکر و گفتار و رفتار انسان بر روح تاثیر می گذارد. همه مردم دنیا در تمامی ادیان و مذاهب جهان یک سری آداب و رسوم و اعمالی را بعنوان مراسم مذهبی انجام می دهند تا بر روحشان تاثیر بگذارد. دین ما نیز یک برنامه عملی به ما داده تا بر اساس آن کاری را انجام دهیم تا فکر و گفتار و رفتاری که انجام می دهیم بهترین تاثیر را بر روح ما بگذارد و روح ما را رشد دهد. آن برنامه ای که پکیج کاملی از فکر و گفتار و رفتار برای گذاشتن بهترین تاثیر بر روح ما است، نماز است.

5. ما همه بنده خدا هستیم. چگونه می توانیم خدا را بندگی کنیم و در برابر خداوند و ارباب خود بندگی را نشان دهیم؟ نماز با تکرار پنجگانه ای که در روز دارد، تمرین بندگی در برابر رب العالمین است.

6.خداوند فرموده مرا یاد کنید و بالاترین مصداق یاد خدا نماز است.
خداوند در قرآن می فرماید: إننی أنا الله لااله الاانا فاعبدنی و اقم الصلوه لذکری. همانا من همان خدایی هستم که جز من معبودی نیست پس مرا بپرست و نماز را برای یاد من بپادار.

7. رویگردانی از نماز که مصداق یاد خداست پیامدهای بدی دارد.

خداوند متعال در قر/ان کریم می فرماید: ومن أعرض عن ذکری فإن له معیشه ضنکا و نحشره یوم القیامه أعمی. هرکس از یادمن رویگردان شود، زندگیش سخت میشود و روز قیامت او را نابینا و کور محشور می کنیم.

و می فرماید: فأعرض عن من تولی عن ذکرنا. {ای پیامبر! تو نیز} رویگردان شو از کسی که از ذکر و یاد ما روی برتافته.

و می فرماید: و من یعش عن ذکر الرحمن نقیض له شیطانا فهو له قرین. و هر کس از یاد خداوند رحمان رویگردان شود، بر او شیطانی می گماریم تا همدم وی باشد.

و می فرماید: و من یعرض عن ذکر ربه یسلکه عذابا صعدا. و کسیکه از یاد پروردگارش رویگردان می شود، وی را در عذابی روزافزون قرار می دهد.

باتوجه به همه این آیات می فهمیم که نخواندن نماز چه نتایج سخت و هولناکی می تواند برای ما داشته باشد. به طوری که از دایره رحمت خدا خارج می شویم و حتی پیامبر رحمت و مهربانی نیز دیگر به ما نظر نمی کند و شخص بی نماز در دنیا زندگی سخت و در آخرت عذاب جهنم خواهد داشت.

8. حرکات نماز به گونه ای طراحی شده که اگر بصورت منظم و صحیح انجام شود، سلامت بدن را تضمین می کند و بسیاری از بیماری ها را دور می نماید. بطور مثال حالت رکوع و سجده اثرات بسیاری خوبی در گردش خون در بدن دارد که موجب تقویت دستگاه ایمنی بدن می گردد و بسیاری نتایج مفید دیگر برای بدن دارد که هنوز علم به آن نرسیده است. بعلاوه وقت نماز به گفته دانشمندان در زمانهایی تعیین گردیده که انرژی مغناطیسی زمین به حداکثر ظرفیت خود می رسد و با گرفتن وضو و انجام حرکات نماز انسان می تواند از اثرات مخرب این امواج مغناطیسی حفظ شود و در عین حال بیشترین انرژی را به خود جذب نماید. مخصوصا در ساعات اولیه صبح. بهمین خاطر است که در روایات آمده رزق مردم در اول صبح تقسیم می شود و هر که در خواب باشد محروم می ماند. و اینکه از خوابیدن در زمان وقت نماز صبح بسیار نهی کرده اند و فرموده اند کراهت شدید دارد.

9. نماز مایه آرامش جسم و روح آدمی است. خداوند نیز در این مورد می فرماید: ألا بذکر الله تطمئن القلوب. قلبها با یاد خداوند آرام می گیرد.

و گفتیم که مصداق اصلی یاد خدا نماز است.

10. می دانیم زمین بر محور خودش به دور خودش در حال گردش است و همین گردش زمین به دور خود باعث به وجود آمدن شب و روز می شود. در این گردش در هرزمانی یک نصف النهار به سمت خورشید بر میگردد و نصف النهار دیگری از خورشید دور می شود و جای دیگری از کره زمین در نقطه عمود خورشید یا همان ظهر قرار می گیرد. همین اتفاق است که وقت نماز را تعیین می نماید. حال تصور کنید که در نقطه ای که ما قرار داریم اگر وقت طلوع خورشید باشد یعنی همه نقاط روی نصف النهار ما در وقت طلوع خورشید و نماز صبح قرار گرفته. و اگر همه مردمی که روی آن نصف النهار هستند نماز بخوانند یک همراهی عمومی در عالم ایجاد می شود و با گردش زمین، هر لحظه مردم مستقر در یک نصف النهار در حال عبادت خداوند هستند. نماز اول وقت موجب می شود که ما در همراهی کامل با کائنات و همه مردم جهان قرار بگیریم و همه با هم در برابر خالق بی همتا به نماز بایستیم. و چه زیباست تماشای این منظره در عالم!

11. ما در زمین به دنیا آمدیم و برای رفع نیازهای زندگیمان مشغول به فعالیت های مختلف در دنیا هستیم. تنها چیزی که می تواند ما را از دنیا جدا کند و به ما بگوید که الان وقت این است که به روحت توجه کنی و توجهت را از دنیا به عالم بالا برگردانی و از دنیا جدا شوی، نماز است. اگر نماز نبود ما غرق در امور دنیا بودیم که بودیم که بودیم و هیچوقت متوجه عالم معنا و نیازهای روحمان نمی شدیم.

پس نماز ما را به اصل وجودمان متوجه می کند.

12. نماز تکبر را از قلب انسان می زداید. زیرا وقتی انسان روزی پنج وعده در برابر خداوند تعظیم می کند و بندگیش را به خودش یادآور می شود و سر به خاک می گذارد و اظهار عبودیت می کند، دیگر در برابر مخلوقات خداوند متکبر و گردنکش نخواهد بود. خودش را عبد و بنده می داند و خود را مستقل از خداوند تصور نمی کند. برای همین حضرت زهرا سلام الله علیها می فرماید: خداوند نماز را برای از بین بردن تکبر واجب نموده است.

13. نماز موجب افزایش اراده می گردد. اینکه از خواب شیرین بزنیم و بلند شویم و آب سرد به صورت بزنیم و به نماز بایستیم واقعا کار سختی است. اینکه وسط کارهایمان همه چیز را متوقف کنیم و مثلا وسط بازی یا دیدن فیلم بلند شیم نماز بخوانیم کار بسیار مشکلی است و فقط یک اراده قوی می تواند چنین کاری بکند. پس نماز اراده را قوی می کند. خداوند می فرماید: از صبر و نماز کمک بگیرید و همانا نماز بسیار بزرگ و سنگین است مگر برای کسانی که در برابر خدا خشوع و تواضع می کنند.

14. نماز ما را زمانمند و برنامه ریز می کند. نماز وقت مشخص دارد و دل بخواهی نیست. سر ساعت مشخص و در زمان معینی باید انجام شود. کسیکه خود را عادت بدهد که نماز را در وقت مشخص و مخصوصا در اول وقت بخواند یاد می گیرد که همه کارهایش را در زمان مشخص خودش انجام دهد و بدین وسیله فرد منظمی خواهد شد که برای همه کارهایش برنامه داشته باشد.

15. نماز تمرکز انسان را بالا می برد. از ابتدای نماز نیت می کنیم و با گفتن الله اکبر وارد نماز می شویم. از این لحظه به بعد باید مواظب فکرمان باشیم که جای دیگری نرود و همه تمرکزمان روی نماز و الفاظ و حرکات آن و اظهار بندگی در برابر ذات مقدس خداوند باشد. این حفظ تمرکز کار بسیار مشکلی است و نماز باعث می شود که تمرکز کردن را تمرین کنیم. کسی که بتواند فکرش را در اختیار خودش بگیرد، تمرکزش زیاد و اراده اش قوی می شود.

16. با اقامه نماز، پنج نوبت روح انسان در چشمه زلال نماز شستشو می شود و پاک می گردد. 

پیامبر گرامی اسلام صلوات الله علیه و آله می فرماید: نمازهاى پنج گانه به نهر جارى گوارایی مى مانند که بر در خانه هایتان روان است و اگر هر روز پنج بار خود را در زلال آن شستشو دهید، هرگز - دیگر- هیچ پلیدى باقى نمى ماند.

17. نماز علاوه بر اینکه پلیدیهای روح را پاک می کند، انسان را از زشتی و پلیدی دور می کند و نمی گذارد که انسان به دوباره به کارهای کثیف نزدیک شود. قرآن کریم می فرماید: إن الصلوه تنهی عن الفحشاء و المنکر. همانا نماز از زشتی و پلیدی نهی می کند.

18. نماز معیار پذیرش بقیه اعمال است و اولین عملی است که در قیامت مورد محاسبه قرار می گیرد. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرمودند: اولین چیزی که در قیامت مورد سوال قرار می گیرد نماز است.

پس اگر نماز انسان قبول نشود، بقیه اعمال مورد سنجش قرار نمی گیرد و فرد بی نماز یکراست وارد جهنم می شود. در این زمینه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: نماز ستون دین است ،اگر قبول شود، بقیه اعمال نیز قبول می شود واگر پذیرفته نشود، بقیه اعمال نیز قبول نمی شود.

خداوند متعال می فرماید: إن الذین یستکبرون عن عبادتی سیدخلون جهنم داخرین

همانا کسانی که از عبادت من تکبر ورزند با صورت به جهنم وارد خواهند شد.

و همچنین علی علیه السلام فرمودند: نماز ستون دین است و اول چیزی است که خداوند از اعمال فرزند آدم در آن نظر میکند پس اگر صحیح باشد در باقی اعمال او نیز نگاه میکند واگر صحیح نباشد در دیگر اعمال او نگاه نمیکند وبهره ای از اسلام ندارد کسی که نماز را ترک کند.

19. نماز ستون دین و نماد اسلام و معیار ایمان است و هر کس نماز نخواند مسلمان نیست.

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : مرز میان ایمان و کفر، ترک نماز است.

کسیکه نماز نخواند نور ایمان در وجودش خاموش شده و از دایره ایمان خارج می گردد، بنابراین دیگر مؤمن محسوب نمی شود و در قیامت نیز جایگاهش آتش جهنم است.زیرا کسی وارد بهشت می شود که نور ایمان را در وجودش روشن نگه دارد.

20. نماز صحیح و به وقت شرط شفاعت اهل بیت است. اگر کسی نماز را در اول وقت نخواند و در ادای نماز تنبلی کند و یا هنگام خواندن نماز بی توجه باشد، نماز را سبک شمرده و نماز را تحقیر نموده است. و امام صادق علیه السلام که رئیس مذهب تشیع است و بسیاری از احکام دین از ناحیه این امام دانشمند به ما رسیده می فرماید: هرگز شفاعت ما به کسی که نماز را سبک بشمارد نمی رسد.