61- امام رضا (ع) فرمود: ایمان ، باور و تعهدی به قلب ، و گفتاری به زبان و عمل به جوارح و ارکان است (و) ایمان جز این چنین نمی‏باشد.

62- از حضرت رضا (ع) روایت شده که حضرت باقر (ع) فرمود: هر کس از شیعیان ما مبتلا شد به بلائی پس صبر کرد خداوند می‏نویسد برای او مانند اجر هزار شهید.

63- از حضرت رضا (ع) در مورد قول خداوند (فمن یردا... ان یهدید یشرح صدره للاسلام.) فرمود هر کس خدا اراده کند که او را هدایت کند به واسطه‏ی ایمانش در دنیا بسوی بهشتش و دار کرامتش در آخرت شرح صدر به او عطا می‏کند. برای آنکه تسلیم خدا شود و به او وثوق پیدا کند و سکون و آرامش بیابد به آنچه خدا به او وعده فرمود از ثواب و پاداش نیکش تا آنکه به او اطمینان یابد.

64- حضرت رضا (ع) : زمانی که امت من در مورد امر به معروف و نهی از منکر کار را به گردن دیگران بیندازند و هر شخصی یا دسته‏ای به انتظار بنشیند که دیگران آن کار را انجام دهند در این صورت باید در انتظار فرا رسیدن عذاب الهی گرفتار شدن به یک زندگی نکبت‏بار باشند.

65- بلند خواندن بسم ا... الرحمن الرحیم در تمام نمازها مستحب است.

66- از حضرت رضا (ع) از پدرانش از علی (ع) روایت شده که فرمود: رسول خدا (ص) نماز سفر با ما خواند پس در رکعت اول سوره‏ی حمد و در رکعت دوم سوره‏ی توحید خواند سپس فرمود قرائت کردم برای شما ثلث قرآن و ربع قرآن را .

67- فرمود: هر کس بگوید لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم خدا بواسطه‏ی این ذکر از او دفع کند نود قسم از بلا دنیا را که آسان‏ترین آنها خناق است.

خناق: دیفتری ، درد گلو.

68- فرمود: هر کس ماری بکشد مثل این است که کافری را کشته.

69- فرمود: پولی که از فروش سگ گرفته شود حرام است و حرام منجر به آتش خواهد شد.

70- هر کس برای حفظ مالش کشته شود شهید است .

71- خمس از تمام مال یک دفعه واجب می‏شود نه بیشتر .

72- نباید اقتدا کرد در نماز مگر بکسی که ولایت اهل بیت عصمت را دارا باشد.

73- حسن بن جهم گفت از حضرت رضا (ع) شنیدم فرمود: هیچ مؤمنی در حق ما مدیحه‏ای نگفت مگر آنکه خداوند برای او شهری در بهشت بنا می‏کند که هفت دفعه از دنیا وسیع‏تر است زیارت می‏کند وی را در آن شهر هر فرشته مقرب و هر پیغمبر مرسلی.

74- و فرمود برای هر امامی عهد و پیمانی است در آزاد کردن دوستان و شیعیانش و اینکه از تمام وفای به عهد زیارت کردن قبور ایشان است،

پس هر کس آنان را زیارت کند از روی میل و تصدیق به آنچه در آن راغبند. می‏باشند امامان آنها شفیعان ایشان در روز قیامت.

75- حضرت رضا (ع) در نامه‏ی خود به مأمون نوشت:

دوست داشتن اولیاء خدای عزوجل واجب است و همچنین دشمن داشتن دشمنان ایشان و تبری جستن از ایشان و از پیشوایانشان.

76- حضرت رضا (ع) : بزودی من مظلومانه کشته خواهم شد پس هر کس مرا با معرفت به حق زیارت کند خداوند گناهان متقدم و متأخر وی را بیامرزد.

77- خدای شراب را حرام کرد برای آنچه در آن است از فساد و از جهت تغییر دادن عقلهای آنهایی را که آن را می‏آشامند و وا می‏دارد آنان را بر انکار کردن خدای عزوجل و نسبت دروغ به خدا و رسول دادن و مفاسد دیگر که بر آن مترتب است و آدم‏کشی و نسبت ناروا دادن.

78- به اشخاص بی‏گناه و زنا کردن و خودداری نکردن از کارهای حرام پس به همین جهت ما حکم کردیم که هر مست کننده‏ی از مشروبات حرام است و محرم است و محرم برای آنکه پایان کار و عاقبت آن با عاقبت شراب یکی است پس هر کس به خدا و قیامت ایمان دارد و ما را دوست دارد و دم از دوستی ما می‏زند باید از آن اجتناب و دوری کند.

79- راوی گفت به حضرت رضا (ع) عرض کردم ابن‏داود از شما نقل کرده که فرمودید ، شراب‏خوار کافر است ، فرمود: راست گفته من گفتم آن را.

80- سلیمان بن جعفر گفت به حضرت رضا (ع) عرض کردم چه می‏فرمایی در آشامیدن آب جو؟ فرمود آن شرابی است مجهول ای سلیمان آن را نیاشام و مخور بدان ای سلیمان اگر حکم با من بود و خانه مال من بود بخورنده‏اش تازیانه می‏زدم و فروشنده‏اش را می‏کشتیم .