مهم نیست قفل ها دست کیه . مهم اینه که کلیدها دست خداست.

پیاده هم شده سفر می کنم.اگر ساکن بمانم می پوسم.

روی هر پله که باشی خدا یک پله از تو بالاتره.نه بخاطر اینکه خداست. برای اینکه دستت رو بگیره.

برای پرش های بلند گاهی لازمه چند قدمی به عقب برویم.

گاهی اینقدر غرق آرزوها می شیم که یادمون میره خودمون آرزوی کسی هستیم.

بعضی وقتا از پله های نردبان بالا می ریم تا دستهای خدا رو لمس کنیم غافل از اینکه خدا پایین نردبان رو نگهداشته تا ما زمین نخوریم.

بگذار باران مشکلات هرچه می خواهد ببارد، چتر ما خداست.

هیچ زمستانی همیشگی نیست حتی اگر تمام شبهایش یلدا باشد.پس تصمیم بگیر بهاری باشی.

پرنده ای که قصد کوچ داره از خراب شدن لانه اش نمی ترسه.

بیایید مثل باران سخاوتمند بباریم و نپرسیم در پیاله چه کسی فرود می آییم.

گل نیلوفر در مرداب می روید تا بیاموزیم در بدترین جاها هم می توان زیباترین بود.

هزاران عابد برای باران دعا کردند اما باران نیامد.خدا به یاد کودکی بود که چکمه هایش سوراخ بود.

وقتی برگهای پاییز رو زیر پات له می کنی یادت باشه که آنها زمانی زندگی را به تو هدیه می کردند.

شاید زندگی آن جشنی نباشد که آرزویش را داشتی اما حال که در میانه مجلسی زیبا برقص!