چند روز پیش یک تیم از خبرنگاران جوان که برای مجله خبری ساعت 19 خبر شبکه یک فعالیت می کردند، برای تهیه گزارش و مصاحبه در مورد موضوعی که نمی خوام بگم چی بود، به منزل ما آمدند و کار خود را شروع کردند.

مجری محترمه! سوال می پرسید و قرار بود ما جواب بدیم ولی هر سوالی که می پرسید وقتی جواب می دادیم قطع می کردند و می گفتند : نه! اینجوری نگید.اینو نمیشه پخش کنیم. اینجوری بگید!

خلاصه هرچی خودشون خواستند رو همراه کلیاتی از مطالبی که ما گفتیم با هم آمیخته کردند و ما هم مجبور شدیم بگیم. وقتی می خواستند بروند.بهشون گفتم ما چه قدر امروز دروغ گفتیم!!!

مقصودم اینه که آخه چرا باید در مصاحبه ها و برنامه های تلویزیونی حقیقت رو نگفت؟

چرا انقدر در کشور ما سانسور خبری وجود داره ؟ چرا وقتی که همه مردم نقاط ضعف و منفی رو دارن به چشم خودشون می بینند و با عمق وجودشون حس می کنند باید بیان جلوی دوربین بگن همه چی خوبه و مملکت گل و بلبله!؟

اشتباه نکنید. من ضدانقلاب و عنصر غیرخودی و نفوذی و سبز و کوفت و زهر مار نیستم.

اصلا هم نمی خوایم سیاه نمایی کنیم. به هیچوجه دنبال منفی گرایی و غرزدن و نق زدن های همیشگی برخی سایت ها و رسانه های زرد و مغرض نیستیم . ولی از این طرف هم دلمون نمی خواد همه چی رو غیرواقعی و آرمانی و بدون اشکال ببینیم و خودمون رو به نفهمی بزنیم.

مگه غیر از اینه که رشد و تکامل در گرو دیدن مشکلات و برطرف کردن آنهاست؟ باور کنید مشکلات اصلی مردم ما آسفالت خیابون و جمع کردن زباله ها توسط شهرداری نیست.

اگه قرار باشه رسانه ها (همگیشون) مدام سانسور خبری بشن و همه چیز رو نگن، اعتبار خودشون رو از دست می دهند و مردم دیگه به خبرهاشون اعتماد نمی کنند. کمااینکه همین الان مردم اقبال چندانی به روزنامه و تلویزیون و دیگر رسانه های داخلی ندارند و حرفاشون رو باور نمی کنند.

کاش بجای اینهمه سانسور و ممیزی، اجازه می دادیم اخبار و مسایل شفاف و روشن بیان بشه و مردم خودشون قضاوت کنند.

مردم هم پیشرفت و توسعه رو می بینند هم کم و کاستی ها رو حس می کنند. مردم ما می دونند که اگه یه جایی یه دکتری خطایی کرد یا مسئولی تخلف کرد، فقط منحصر بهمون دکتر و مسئول بوده و به کل جامعه تعمیم نمی دهند.

مردم ما می فهمند که جامعه ما روز به روز در حال پیشرفت و تکامله و هرروزه شاهد دستاوردهای بزرگ علمی و صنعتی هستند.اما بهتره که در کنار این اخبار غرورآفرین اجازه بدیم کاستی ها و ضعف ها به روشنی گفته بشه و با هم صادق باشیم تا بتونیم دست به دست هم خلأها رو پر کنیم.

به امید روزی که صادقانه همه به وظایف خود عمل کنیم تا کشوری منتظر تشریف فرمایی پادشاهمان داشته باشیم.