41- هیچ بندهای نیست که زیارت کند قبر مؤمنی را و بخواند نزد آن قبر سورهی انا انزلنا را هفت دفعه مگر آنکه خداوند او و صاحب قبر را میآمرزد.
42- هر کس بیاید سر قبر برادرش و دستش را بر قبر بگذارد و هفت دفعه سورهی انا انزلنا را بخواند در امان خواهد بود روز قیامت.
43- تجدید وضو برای نماز عشاء محو میکند معصیتی را که از گفتن نه بخدا قسم و آری (و الله) در طی سخن پیدا میشود.
44- از حضرت رضا (ع) روایت شده که رسول خدا (ص) نهی فرمودند که شخص در حال تخلیه جواب کسی را دهد یا حرف بزند تا آنکه فارغ شود.
حسن بن علی الوشا گفت : داخل شدم بر حضرت رضا و جلوی او ابریقی بود میخواست مهیا شود برای نماز پس نزدیک رفتم آب بریزم که حضرت وضو بگیرد قبول نکرد و ممانعت کرد پس عرض کردم آیا منع میکنی که آب بریزم بر دستهای شما و کراهت داری از آنکه من اجر ببرم؟
فرمود: تو اجر ببری و من گناه کنم و زر و یال ببرم، گفتم چطور به چه علت؟ فرمود : نشنیدی خدای در قرآن کریم فرموده : (فمن کان یرجو)
45- هر کس برای رضای خدا، برادر و دوستی اختیار کند برای خود خانهای در بهشت خواهد داشت.
46- حضرت رضا (ع) در تفسیر آیهی مبارکهی «فاصفح الصفح الجمیل» پس عفو کن عفو نیکو فرمود یعنی بخشودن بدون عقاب و خطاب و سخن درشت گفتن.
47- از حضرت رضا (ع) روایت شده که فرمود: آیا میدانی چرا اسماعیل به «صادق الوعد» نامیده شد . (در قرآن کریم)
راوی گوید گفتم نه فرمود: با مردی وعده گذاشت و برای وفای به وعده خود یک سال منتظر نشست (در محل وعده و رفیقش فراموش کرده بود و تا یکسال از آنجا عبور نکرد.)
48- حضرت رضا (ع) : همانا خضر از آب زندگانی آشامید و او زنده است و نمیمیرد تا نفحهی صور (قیامت) و او میآید نزد ما و بر ما سلام میکند و صوتش را میشنویم و لکن شخص او را نمیبینیم و او هر جا اسمش بر زبان ذکر میشود و هر کس از شما نام وی را به زبان ذکر کند باید بر او سلام کند.
49- هر که خودش را مشهور به عبادت کرد پس وی را مورد تهمت بدانید بر دینش زیرا خدای عزوجل شهرت در عبادت و لباس شهرت را مکروه دارد و دوست ندارد سپس فرمود: خدای عزوجل فقط بر مردم در شبانهروز هفده رکعت نماز واجب کرد هر که آن را انجام داد از چیز دیگر مورد مؤاخذه و پرسش واقع نمیشود و رسول خدا(صلی الله علیه وآله) نوافل را بر آنها افزود برای آنکه چنانچه نقصانی در آنها روی داد بوسیلهی نوافل کامل شود و خداوند بر زیادی نماز و روزه عذاب نمیکند و لکن عذاب میفرماید آن را که برخلاف سنت عمل کرد.
50- بیماری برای مؤمن پاک شدن از گناه و رحمت است و برای کافر عذاب و لفته است و پیوسته مرض برای مؤمن میماند تا اینکه بر او گناهی نباشد.
51- نیکوکاران بدین جهت نیکوکار نامیده شدهاند که به پدران و فرزندان و برادران خوبی کردند.
52- عبدا... ابان گفت : به حضرت رضا (ع) عرض کردم دعا کن برای من و بندگانت فرمود بخدا قسم هر پنجشنبه اعمال آنها را بر خدا عرضه میدارم .
53- اعمال بندگان چه خوب و چه بد بر سول خدا (ص) عرضه خواهد شد.
54- حضرت رضا (ع) از پدران خود از امیرالمؤمنین (ع) روایت کرده که فرمود: دوستت را دوست بدار به طور معتدل نه بحد افراط زیرا ممکن است روزی با تو دشمن شود و با دشمنت نیز دشمنی کن به طور معتدل زیرا ممکن است روزی با تو دوست شود.
55- روشن کردن چراغ پیش از غروب آفتاب فقر را میبرد.
-56البته امر به معروف و نهی از منکر بکنید و گرنه بر شما حکومت خواهد کرد و عامل خواهد شد بدهای شما سپس خوبان شما دعا میکنند و مستجاب نخواهد شد .
57- هر که حق سپاسی نعمت مخلوق را بجای نیاورد سپاس خدای را بجای نیاورده .
58- آدم سخی غذای مردم را میخورد تا غذایش را بخورند و آدم بخیل از غذای مردم نمیخورد تا از غذایش نخورند.
59- چون یکی از شما بیمار شد باید به مردم اذن دهد بر او وارد شوند زیرا هیچ کس نیست مگر آنکه برای او دعای مستجابی هست.
60- خمیازه کشیدن از شیطان و عطسه نمودن از خدای عزوجل است.