مطالب زیر طبق آیات و روایات تحریر شده است:

1.ادب اصلی ترین و اساسی ترین عنصر تشکیل دهنده شخصیت انسان است. کسی که ادب نداشته باشد، نمی توان با او در مورد کمالات انسانی و تعالیم دینی سخن گفت و قطعاً کسی که ادب ندارد، دین هم ندارد.

2.همه آسمان دنیا با حدود 400 میلیارد کهکشان که هر کدام میلیونها سال نوری از هم فاصله دارند، آسمان اول را تشکیل می دهند و آسمان اول در برابر آسمان دوم، همچون حلقه ای در بیابان است. هفت آسمان داریم که هر کدام نسبت به آسمان بالاتر همینگونه اند. عرش خداوند بر همه اینها تسلط دارد و همه عالم در برابر خداوند یک ذره هم نیست.

3.خداوند مهربان، آدم را از خاک پست آفرید و از روح خود در جان او دمید. با این دمیدن، همه صفات خداوند به آدمی منتقل شد به جز صفت کبریایی که مخصوص خداست. چون روح خدا در جسم آدم دمیده شد، انسان خلیفه خدا و شایسته سجده فرشتگان گردید. به اجازه خداوند به انسان اختیار داده شد تا انتخاب کند که فقط به دنبال خواسته های جسمانی خود باشد و از حیوانات پست­تر شود و یا به دنبال ظاهر نمودن صفات خداوندی در وجود خود باشد و از فرشتگان بالاتر رود.

4.انسان کامل کسی است که همه صفات خداوند را در خود ظاهر نموده و امام زمان علیه السلام نمونه انسان کامل است.

5.ما بندگان خداییم. بنده یعنی کسی که همه اختیارش با صاحبش می باشد. پس چرا اینقدر منم منم می کنیم؟

6.خداوند مهربان بندگانش را از مادر دلسوز بیشتر دوست دارد.

7.زندگی در دنیا پر از بلا و سختی است و بنا نیست کسی در دنیا به آسایش برسد. هر کس همه تلاش خود را برای رسیدن به آرامش در دنیا قرار دهد، هم عمر خود را بیهوده تلف کرده و هم ناامید و سرخورده می شود.

8.انسان فقط با تلاش و تحمل سختی ها می تواند استعدادهای نهفته درون خود را شکوفا کند.

9.خداوند مهربان همه بندگانش را بسیار دوست دارد. هر بلا و سختی که در دنیا به ما می رسد برای رشد و بزرگ شدن ما است؛ مثل یک ورزشکار. خداوند مهربان هر نقص و کاستی و سختی که در این دنیای زودگذر به ما رسیده در آخرت جاویدان جبران می کند و به ازای حسرتها، کمبودها، دردها و بلاها به ما پاداش می دهد.

10.کسی که فقط به دنبال این باشد که به خواسته هایش برسد و «دل بخواهی» زندگی کند، در سرزمین حیوانات بسر می برد. زیرا حیوانات نیز هر کار دلشان بخواهد می کنند. اما آنکه خواسته هایش را تحت اختیار خود درآورد، به قلمرو کرامت انسانی وارد شده است.

11.یادمان نرود که هیچکس در دنیا به همه آرزوهایش نخواهد رسید.

12.ما دوست داریم که هر کار دلمان می خواهد انجام دهیم و هر چه اراده می کنیم ایجاد بشود. خداوند ما را در دنیا قرار داده تا اول یاد بگیریم که از اراده و اختیاری که به ما داده سوء استفاده نکنیم و بعد در بهشت به هر چه اراده کنیم، برسیم.

13.همه فرستادگان الهی آمده اند تا به ما یاد بدهند که چگونه خود را بشناسیم و کنترل کنیم.

14.کسی که اراده اش قوی باشد و بتواند خواسته ها و احساسات و اعضای خود را کنترل کند، به اوج انسانیت رسیده است.

15.همه دستورات خدا برای تقویت اراده انسان است. گناه اراده را ضعیف می کند و انرژی درون انسان را هدر می دهد. واجبات آن چیزهایی است که اراده را قوی می کنند و کسی که اراده اش قوی باشد، همه عالم در خدمت اراده او قرار می گیرد. چنین فردی اگر دعا کند، خواسته اش را جهان هستی می شنود و اجابت می کند. زیرا اراده اش اراده خداوند است.

16.   همه سعادت در سه چیز خلاصه می شود:

انجام واجبات (چیزهایی که برای روح و جسم انسان لازم و حیاتی است)

                        ترک گناهان (چیزهایی که برای روح و جسم انسان مضر و کشنده است)

                        محبت و کمک کردن به دیگران

17.   همه گناهان جسم و روح و اراده انسان را ضعیف و همه واجبات روح و جسم و اراده انسان را قوی می کنند. انتخاب کن.

18.   کسانی که شبیه دشمنان خدا رفتار می کنند، به مرور به جایی می رسند که با خدا و دوستان خدا نیز دشمنی می کنند و بر عکس، کسانی که شبیه دوستان خدا رفتار می کنند و از عمل دشمنان خدا بیزاری می جویند، کم کم دوستان خدا و دوستان دوستان خدا می شوند.

19.   خداوند خالق اصلی ما است و پدر و مادر خالق بیواسطه ما هستند. رضایت خداوند در رضایت والدین است. رضایت والدین در اطاعت ما از دستورات دلسوزانه آنان است. از پدرت اطاعت کن و به مادرت محبت نما.

20.   روح و جسم دو عنصر اصلی وجود ما را تشکیل می دهند. اگر بیمار شویم، حس چشایی ما شیرینی­ها را تلخ حس می کند. روح نیز مانند جسم حس چشایی دارد. حس چشایی روح اگر سالم باشد از پلیدیها بدش می آید. اگر در وجود خودمان دیدیم که نسبت به پلیدیها تمایل داریم، نشانه آن است که روحمان بیمار شده و باید فوراً درمان شود.

21.   نماز، حس چشایی روح را درمان، اراده را قوی، همت را محکم، ایمان را استوار، رحمت خدا را نازل و حقیقت نور ایمان قلب را برای جهان آخرت حفظ می کند.

22.   مرگ عوض کردن لباس است. روح ما با مردن، لباس جسم را از تن خارج می کند و لباس دیگری را که مناسب عالم برزخ است به تن می کند و در برزخ همراه با اعمال خوب و بد خود به زندگی ادامه می دهد تا به قیامت برسد.

23.   ما در برزخ با اعمال خود زندگی می کنیم و حقیقت کارهایی که انجام داده ایم را می بینیم. اگر اعمالمان خوب باشد، در راحتی هستیم و اگر زشت و پلید باشد، در رنج و عذاب.

24.   قیامت محل محاسبه اعمال است. در قیامت همه جمع می شوند تا حقیقت وجودشان و اعمال خوب و بدشان مورد سنجش قرار گیرد و سپس وارد بهشت یا جهنم شوند. اولین چیزی که در قیامت سنجیده می شود، نور ایمان است. اگر کسی نور ایمان (نور نماز و ولایت علی علیه السلام) را در وجودش داشته باشد، بهشتی خواهد بود وگرنه جهنمی است. اعمال نیک مقام فرد را بالا می برد و جایگاه او را در بهشت مشخص می کند.

25.   دو گروه هستند که اعمالشان مورد محاسبه قرار نمی گیرد؛ افراد خیلی خوب و افراد خیلی بد. اینها بدون حساب و کتاب وارد بهشت یا جهنم می شوند. زیرا روشنی یا تاریکی نور ایمان در وجودشان مشخص است.

26.   اگر کسی نور ایمان را در وجودش حفظ نموده باشد اما با گناهان روی آن را کثیف و سیاه کرده، باید اول به جهنم برود تا با آتش رحمت خدا حرارت ببیند و زشتیهایی که بدست خودش برای خودش بوجود آورده آب شود و از بین برود تا خالص گردد، آنگاه به بهشت وارد می شود.

امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام: شما به عمل کردن آنچه می دانید، نیازمندترید تا آموختن آنچه نمی دانید.

ای انسان تو باید در دنیا سختی بکشی تا به پروردگارت برسی

یاایها النسان انک کادح الی ربک کدحا فملاقیه

آخه دنیا جای سختی هاست و در سختی ها و مصیبتها پیچیده شده و توش راحتی معنا نداره

ان الدنیا محفوفه بالمکاره

اصلا تو از اول در سختی خلق شده ای

لقد خلقنا الانسان فی کبد

اما بدان که با هر سختی آسانی هست و مطمئن باش که با هر سختی آسانی هست.

ان مع العسر یسرا فان مع العسر یسرا

و بدان که خداوند نمی خواهد به تو سختی بدهد و او برایت راحتی می خواهد.

یرید الله بکم الیسر و لایرید بکم العسر

اما گاهی چیزی را دوست نداری و برایت خوب است و گاهی چیزی را دوست داری و برایت بد است.

عسی ان تکره شیئا فهو خیر لکم و عسی ان تحبوا شیئا فهو شر لکم

بدان که اگر سختی نباشد، تو ساخته نمی شوی و به ظرفیتت اضافه نمی شود. باید سختی بکشی تا قوی و بزرگ شوی.

اصلا همه چیزهای ارزشمند دنیا در نتیجه قرار گرفتن در زیر فشار سختیها ایجاد می شوند. مثل الماس

پس سختیهایت را بپذیر و لبخند بزن تا زیبا و راحت و خوب زندگی کنی.

تا وقتی دل بخواهی زندگی می کنیم و بر اساس خواسته هایمان رفتار می کنیم

تا وقتی هر آنچه دوست داریم را انجام می دهیم. چه خوب چه بد!

تا وقتی فقط خواسته هایمان ملاک انتخابهای ما قرار می گیرد،

ما در محدوده حیوانات هستیم.

چون حیوانات هم همین گونه رفتار می کنند. هر چه دوست دارند و دلشان بخواهد انجام می دهند.

اگر می خواهیم از سرزمین حیوانات وارد قلمرو انسانیت بشویم،

باید جلوی همه خواسته هایمان را بگیریم. از خوردن، خوابیدن، لباس پوشیدن، تفریح و ...

باید تمرین کنیم تا بتوانیم خواسته هایمان را تحت اختیار خود درآوریم.

باید سعی کنیم همه چیزهایی که دلمان می خواهد، چه خوب و چه بد را کنترل کنیم.

کسی که بر خواسته هایش تسلط ندارد، با حیوانات فرقی نمی کند.

انسان به دنیا نیامده تا دل بخواهی زندگی کند.

پس دلم می خواد نداریم!

اگه می خوای خوب سیگنال های ارسالی خدا رو بگیری باید

اول دیش قلبت رو به سمت خدا برگردونی

بعد یک ال ام بی خیلی قوی به نام ایمان روش نصب کنی و تقویتش کنی تا بتونه دریافت خوبی داشته باشه و مواظب باشی که کسی نیاد خرابش کنه

بعد رسیور فوق پیشرفته تقوی رو با پورت وایرلس یاد خدا تهیه کنی و به تجهیزاتت اضافه کنی تا با بهترین کیفیت پیامها رو بگیری

در آخر سر هم باید کانالهای دریافتی عشق و محبت به اهل بیت و برنامه های قرآن و نماز و کمک به دیگران رو توی لیست علاقه مندیهات اضافه و بر اساس اولویتها مرتب کنی

یادت نره که باید جوری برنامه هاتو تنظیم کنی که به همه شبکه ها برسی و هیچ برنامه ای رو از دست ندی.

برای شبکه ولایت امام زمان ارواحنا فداه و پیوستن به حلقه منتظران وقت خاص بذار

حجت الاسلام پناهیان پس از جنایات اخیر سعودی‌ها یادداشتی در پایگاه اطلاع رسانی «بیان معنوی» منتشر کرد. متن این یادداشت را در ادامه می‌خوانید:

بسم الله الرحمن الرحیم دعوت زائران «عمره» به بازخوانی «روض? ترویه»

هفت? اخیر در کنار حرم اباعبدالله الحسین(علیه السلام) می‌شنیدم اینجا بحث از ممنوعیت و یا ترک عمره است. آنجا زائران ایرانی کم‌شمار بودند و مؤمنان عراقی بسیار بیشتر از قبل به حرم‌ها پناه می‌آوردند. این روزها زیارت حرم امام حسین(علیه السلام) رنگ و بوی دیگری دارد و سرشار از حماسه است. شما می‌توانید در حالی‌که شاهد رفت و آمد رزمندگان جوان و شهیدان پاکی هستید که در راه اباعبدالله الحسین(ع) قدم گذاشته‌اند، برای حضرت علی اکبر(سلام الله علیه) اشک بریزید؛ و در میان اذکار و زیارت‌نامه‌ها شنوند? شعارهای حماسی فراوانی باشید که علیه ظلم زمان به‌ویژه ظالمانی همچون آل‌سعود سرداده می‌شود. در حرم مطهر حضرت ابوالفضل(علیه السلام) وقتی به این مطلب می‌اندیشیدم که «آیا اگر با عمره که یک عمل مستحب است، کمک به نظام ظالم سعودی در این شرایط بشود، اشکال شرعی ندارد؟»، شاهد صندوق‌هایی بودم که برای کمک به «الحشد الشعبی»(بسیج مردمی عراق) در گوشه و کنار حرم گذاشته بودند و فکر می‌کردم اینجا یک زائر به چه کسانی کمک می‌کند و آنجا یک زائر به کدام جریان کمک می‌کند. برای کسانی که سرمای? خود و ارز ممکلت را که هیچ، عزت جامع? اسلامی را فدای بی‌توجهی به اولویت‌ها می‌کنند حسرت می‌خوردم.

شاید زیباتر از اینکه دولت اقدام کند و جلوی عمره را بگیرد، این باشد که خود مردم انصراف خود را از رفتن به عمره اعلام نمایند.

نه فقط به‌خاطر رفتار شنیع مأموران سعودی، که جنایتهای نظام سعودی در منطقه را نیز در نیّت شریف خود در نظر بگیرند و کمی به کودکان یمن و یتیمان فراوان عراق و شام هم بیندیشند. مردم هیچ‌گاه مانند مسئولان مجبور به برخی مصلحت‌اندیشی‌ها نیستند و می‌توانند حقیقت قهر انقلابی خود را فراتر از هر مصلحتی به نمایش بگذارند. حتی اگر آن دو مأمور متجاوز سعودی مجازات شوند و رسماً عذرخواهی شود، صرف جنایات سعودی‌ها در یمن و دیگر کشورهای اسلامی برای این تصمیم انقلابی کفایت می‌کند. درست است که آرزوی پاک زیارت حرم پیامبر(صلی الله علیه و آله) در دل هر مؤمنی موج می‌زند، اما در این شرایط که برای ما بهان? ملی ایجاد شده است تا با قهر انقلابی خود، به مردم ستمدید? یمن کمک کنیم و با برخورد قاطع، بر رسوایی نظام فکری و فرهنگی سعودی‌ها بیفزاییم، آیا هنوز باید به زیارت حرمین شریفین مدینه و مکه مبادرت بورزیم؟ آن‌هم در جایی که اساساً ثواب زیارت حرم مطهر اباعبدالله الحسین(علیه السلام) در روایات متعدد و معتبر از کلمات معصومین(علیهم السلام) بیشتر از دهها حج و عمره اعلام شده است. هر کس به دلیل جنایات نظام سعودی در منطقه به‌ویژه یمن و خیانت شنیع مأموران آل سعود عمره خود را تبدیل به زیارت حرم امام حسین(علیه السلام) کند، بی‌شک ثوابی مضاعف دریافت خواهد کرد و اقدام او از جانب شخص نازنین پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) بی‌جواب نخواهد ماند. به یاد روض? یوم الترویه می‌افتادم که امام حسین(علیه السلام) حج را نیمه‌تمام رها کرد و راه کربلا را پیش گرفت. وقتی عبدالله بن زبیر از امام(علیه السلام) پرسید: آیا حج را ترک می‌کنی؟! امام فرمودند: دفن شدن کنار فرات را بر دفن شدن کنار خان? کعبه ترجیح می‌دهم.(لَأَنْ أُدْفَنَ بِشَاطِئِ الْفُرَاتِ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ أَنْ أُدْفَنَ بِفِنَاءِ الْکَعْبَة؛ کامل الزیارات/73) همیشه روض? یوم الترویه برایم یادآور این ابیات زیباست که از کودکی آن را می‌شنیدم:

به یوم الترویه محمل ببستند/خواتین اندر آن محمل نشستند

حرم را از حرم کردند بیرون/ همه سرگشته اندر دشت و هامون

کسانى را که بر عالم پناهند/ برون کردند از بیت خداوند

علیرضا پناهیان 23 /1 / 94

حجت الاسلام پناهیان پس از جنایات اخیر سعودی‌ها یادداشتی در پایگاه اطلاع رسانی «بیان معنوی» منتشر کرد. متن این یادداشت را در ادامه می‌خوانید:

بسم الله الرحمن الرحیم دعوت زائران «عمره» به بازخوانی «روض? ترویه»

هفت? اخیر در کنار حرم اباعبدالله الحسین(علیه السلام) می‌شنیدم اینجا بحث از ممنوعیت و یا ترک عمره است. آنجا زائران ایرانی کم‌شمار بودند و مؤمنان عراقی بسیار بیشتر از قبل به حرم‌ها پناه می‌آوردند. این روزها زیارت حرم امام حسین(علیه السلام) رنگ و بوی دیگری دارد و سرشار از حماسه است. شما می‌توانید در حالی‌که شاهد رفت و آمد رزمندگان جوان و شهیدان پاکی هستید که در راه اباعبدالله الحسین(ع) قدم گذاشته‌اند، برای حضرت علی اکبر(سلام الله علیه) اشک بریزید؛ و در میان اذکار و زیارت‌نامه‌ها شنوند? شعارهای حماسی فراوانی باشید که علیه ظلم زمان به‌ویژه ظالمانی همچون آل‌سعود سرداده می‌شود. در حرم مطهر حضرت ابوالفضل(علیه السلام) وقتی به این مطلب می‌اندیشیدم که «آیا اگر با عمره که یک عمل مستحب است، کمک به نظام ظالم سعودی در این شرایط بشود، اشکال شرعی ندارد؟»، شاهد صندوق‌هایی بودم که برای کمک به «الحشد الشعبی»(بسیج مردمی عراق) در گوشه و کنار حرم گذاشته بودند و فکر می‌کردم اینجا یک زائر به چه کسانی کمک می‌کند و آنجا یک زائر به کدام جریان کمک می‌کند. برای کسانی که سرمای? خود و ارز ممکلت را که هیچ، عزت جامع? اسلامی را فدای بی‌توجهی به اولویت‌ها می‌کنند حسرت می‌خوردم.

شاید زیباتر از اینکه دولت اقدام کند و جلوی عمره را بگیرد، این باشد که خود مردم انصراف خود را از رفتن به عمره اعلام نمایند.

نه فقط به‌خاطر رفتار شنیع مأموران سعودی، که جنایتهای نظام سعودی در منطقه را نیز در نیّت شریف خود در نظر بگیرند و کمی به کودکان یمن و یتیمان فراوان عراق و شام هم بیندیشند. مردم هیچ‌گاه مانند مسئولان مجبور به برخی مصلحت‌اندیشی‌ها نیستند و می‌توانند حقیقت قهر انقلابی خود را فراتر از هر مصلحتی به نمایش بگذارند. حتی اگر آن دو مأمور متجاوز سعودی مجازات شوند و رسماً عذرخواهی شود، صرف جنایات سعودی‌ها در یمن و دیگر کشورهای اسلامی برای این تصمیم انقلابی کفایت می‌کند. درست است که آرزوی پاک زیارت حرم پیامبر(صلی الله علیه و آله) در دل هر مؤمنی موج می‌زند، اما در این شرایط که برای ما بهان? ملی ایجاد شده است تا با قهر انقلابی خود، به مردم ستمدید? یمن کمک کنیم و با برخورد قاطع، بر رسوایی نظام فکری و فرهنگی سعودی‌ها بیفزاییم، آیا هنوز باید به زیارت حرمین شریفین مدینه و مکه مبادرت بورزیم؟ آن‌هم در جایی که اساساً ثواب زیارت حرم مطهر اباعبدالله الحسین(علیه السلام) در روایات متعدد و معتبر از کلمات معصومین(علیهم السلام) بیشتر از دهها حج و عمره اعلام شده است. هر کس به دلیل جنایات نظام سعودی در منطقه به‌ویژه یمن و خیانت شنیع مأموران آل سعود عمره خود را تبدیل به زیارت حرم امام حسین(علیه السلام) کند، بی‌شک ثوابی مضاعف دریافت خواهد کرد و اقدام او از جانب شخص نازنین پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) بی‌جواب نخواهد ماند. به یاد روض? یوم الترویه می‌افتادم که امام حسین(علیه السلام) حج را نیمه‌تمام رها کرد و راه کربلا را پیش گرفت. وقتی عبدالله بن زبیر از امام(علیه السلام) پرسید: آیا حج را ترک می‌کنی؟! امام فرمودند: دفن شدن کنار فرات را بر دفن شدن کنار خان? کعبه ترجیح می‌دهم.(لَأَنْ أُدْفَنَ بِشَاطِئِ الْفُرَاتِ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ أَنْ أُدْفَنَ بِفِنَاءِ الْکَعْبَة؛ کامل الزیارات/73) همیشه روض? یوم الترویه برایم یادآور این ابیات زیباست که از کودکی آن را می‌شنیدم:

به یوم الترویه محمل ببستند/خواتین اندر آن محمل نشستند

حرم را از حرم کردند بیرون/ همه سرگشته اندر دشت و هامون

کسانى را که بر عالم پناهند/ برون کردند از بیت خداوند

علیرضا پناهیان 23 /1 / 94

فلسفه اصلی دین

فلسفه دستورات خداوند این است که انسان خواسته هایش را مدیریت کند.

انسان زمانی به حقیقت انسانیت می رسد که آنچه را دوست دارد، کنار بگذارد.

نه اینکه حریص به علایقش باشد. کسی که هر چه دوست دارد انجام دهد با چهارپایان تفاوتی ندارد.

اوج انسانیت زمانی بوجود می آید که خواسته ها کنترل شود.

اگر میخواهیم واقعا آدم بشیم

اگر میخواهیم دیگران خوب باشن

اگر میخواهیم مقدمات ظهور امام زمان ارواحنافداه را فراهم کنیم

اولین قدم اینه که تمرین کنیم و بتونیم کاملا در اختیار مردم باشیم

باید بتونیم در برابر دیگران خاضعانه سرخم کنیم و به آنها خدمت کنیم.

باید بتوانیم دوستشان داشته باشیم.البته خودشان را نه اعمال بدشان را!

همانهایی که فکر میکنیم بد هستند.

همانهایی که حجاب درست ندارند.همانهایی که نماز نمیخوانند.

همانهایی که گاهی فاسد می دانیم و به بی بندوباری متهم میکنیم.

باید خادم اینها باشیم تا آدم بشویم.

بیانیه ابهام گونه توافقنامه لوزان سوییس منتشر شد و هزاران تفسیر و تحلیل بر آن نوشته شده است.

اما بیش از هر چیز آنچه باید مورد توجه قرار گیرد، مبنای صدور چنین تفاهمی است. مسئولین امر باید در تمامی مراحل این مذاکرات و مفاهمات و توافقات یک چیز را مدنظر قرار دهند که متاسفانه نمی دهند و آن

اعتماد به وعده نصرت الهی در راستای ایستادگی و استقامت است.

امام جامعه در این مورد می فرماید:

در سراسر کشور، شعارها شعارهای ایستادگی است؛ یعنی مردم با راهپیمایی بیست‌ودوّم بهمن، این حقیقت را نشان میدهند که خدای متعال به وعده‌ی خود عمل کرده است که فرمود: اِن تَنصُروا اللهَ یَنصُرکُم وَ یُثَبِّت اَقدامَکُم؛(1) خدای متعال قدمهای شما را ثابت میدارد؛ گامهای شما را استوار میدارد؛ نمیگذارد شما مجبور به عقب‌نشینی بشوید. این وعده‌ی الهی است؛ این وعده‌ی الهی در مورد ملّت ایران تحقّق پیدا کرده است؛ دین خدا را نصرت کردید، خدای متعال ثبات قدم به شما داد.1392/11/28

آیه‌ى شریفه‌ى قرآن [میفرماید]: اَلَم تَرَ کَیفَ ضَرَبَ اللهُ مَثَلاً کَلِمَةً طَیِّبَةٍ کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةً اَصلُها ثابِت وَ فَرعُها فِى السَّماء. تُؤتى اُکُلَها کُلَّ حینٍ بِاِذنِ رَبِّها.(4) کلمه‌ى طیّب، اقدام درست، اقدام پاکیزه، اقدام براى خدا این‌جورى است، که این میماند، در زمین ریشه میدواند، مستحکم میشود و ثمربخش خواهد بود. نظام جمهورى اسلامى آن کلمه‌ى طیّب است، مثل شجره‌ى طیّبه باقى مانده است، مستحکم‌تر شده است. امروز نظام جمهورى اسلامى به‌عنوان یک نظام، به‌عنوان یک حکومت، به‌عنوان یک مجموعه‌ى سیاسى با سى سال قبل از لحاظ استحکام قابل مقایسه نیست. در دو آیه بعد [میفرماید]: یُثَبِّتُ اللهُ الَّذینَ ءامَنوا بِالقَولِ الثّابِتِ فِى الحَیوةِ الدُّنیا وَ فِى الآخِرَة.(5) همان تثبیت و اثبات را مجدّداً تکرار میکند. این عوامل را باید دید؛ در محاسبات ما این عوامل باید به حساب بیاید. همه‌ى عوامل سعادت و شقاوت و پیشرفت و پسرفت و به موفّقیّتها دست یافتن و نیافتن، در چهارچوب عوامل مادّىِ متعارفى که اهل مادّه، اهل محسوسات، به آنها دل خوش میکنند، محدود نمیماند؛ این عوامل در کنارش وجود دارد.1393/04/16

آیه‌ی شریفه‌ی قرآن میفرماید: اِن تَنصُروا اللهَ یَنصُرکُم؛ اگر شما نصرت خدا بکنید، یعنی نصرت دینِ خدا بکنید، دو نتیجه مترتّب خواهد شد: اوّل «یَنصُرکُم»، خدا شما را یاری میکند؛ دوّم «وَ یُثَبِّت اَقدامَکُم»،(1) نمیگذارد شما مجبور به عقب‌نشینی بشوید. و بدانید به توفیق الهی اهداف آمریکا و استکبار جهانی نسبت به ایران و جمهوری اسلامی و ملّت ایران اهدافی است که دیر یا زود شکست خواهد خورد. و بدانید که ملّت ایران پیروزی خود را در همه‌ی عرصه‌ها و زمینه‌ها در مقابل چشم بدخواهان و حسودان ان‌شاءالله جشن خواهد گرفت.1392/11/28