پاسخ امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) به شکاکین به وجود آن حضرت
نامه حضرت ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه) خطاب به کسانی است که در وجود حضرت شک کرده بودند و شیخ ابی عمر عامری جواب حضرت را برای اینان آوردند:
بسم الله الرحمن الرحیم
خدا ما و شما را از فتنه ها عافیت دهد و به ما و شما روح یقین را هدیه دهد. خدا ما را در پناه خودش قراردهد، شما را هم ازعاقبت بد در پناه خودش قراردهد.
به من خبررسیده که شک کردید جماعتی از شما در دین، پس غمناک شدیم از شما که این (شک شما) بین ما و شما پرده انداخت (غصّه ما) برای شماست نه برای خودمان، به درستی که خدا با ماست پس هیچ نیازی ما به غیر خدا نداریم، حق همیشه با ماست پس به وحشت نمی اندازد ما راهر کس که بنشیند و ما صنعت دست خداییم؛ ومخلوقات، صنعت دست ما.
ای گروه چه شده است شما را تردد شما در شک است و در حیرت برگردانده شدید، آیا این آیه قرآن را نشنیدید که خداوند عزّوجل می فرماید: «ای کسانی که ایمان آوردید اطاعت کنید از خدا و اطاعت کنید رسول و اولی الامر از ایشان را»
آیا ندانستید آن آثاری که به شما رسیده، آن چه که بوده و ایجاد شده از ائمه گذشته و باقی مانده شماست؟ آیا ندیدید که خدای سبحان چگونه برای شما پناهگاه هایی قرار داده است که شما در آن پناهگاه ها به آرامش برسید؟ آیا ندیدید که خداوند برایتان چه عَلَم هایی را قرار داده است که شما به واسطه آن هدایت شوید؟
از حضرت آدم این پرچم بوده تا امامی که گذشت (امام حسن عسگری(ع)). هر زمان علمی ناپدید می شود، علم دیگری پدید می آید. وقتی خدا ستاره قبلی را گرفت، شما گمان بی جا کردید که خدا دینش را باطل کرد. وسیله بین خود و مخلوق را برید. این چنین نیست که شما گمان می کنید نه هیچ وقت بوده و نه خواهد بود، تا زمان قیامت، و امر خدا ظاهر می شود در حالی که مردم کراهت دارند.
و پدرم با سعادت کامل بر روش پدرانش گذشت، گام به گام جای آن ها قدم گذاشت، وصیت او و علم او در بین ما هست و کسی که جانشین او باشد و کسی که بنشیند جای او هم در بین ما هست. هیچ کس با ما دعوا نمی کند (در مورد موضوع جانشینی) مگر کسی که ظالم و گناه کار باشد.
اگر فرمان خدا که هیچگاه مغلوب نمی شود نبود، حتماً از موقعیت ما چیزی بر شما ظاهر می شد که عقلهایتان سرگردان شود و شکهایتان از بین برود، ولی هر چه خدا بخواهد می شود .
پس تقوا داشته باشید و تسلیم ما شوید. امر شما بر ما وارد می شود، پس بر ماست صادر کردن (پاسخگویی به شما)، و اراده نکنید بر پرده برداری از چیزی که پرده افتاده بر شما (منظور خود حضرت هستند که در پس پرده غیبت به سر می برند) میل نکنید از طرف راست و برنگردید به چپ.
من خیرخواهی شما را کردم و خدا شاهد بر من و شماست. اگر نبود نزد ما که دوست داشتیم صلاح شما و رحمت بر شما و دوست داشتیم دلسوزی بر شما را، ما از مورد خطاب قراردادن شما مشغول به کار دیگری می شدیم.
خدا ما و شما را حفظ کند از قرار گرفتن در مهلکه ها و مرض ها و آفت ها به رحمت خودش، به درستی که خدا قادر بر هر چیزی است و خدا هم برای ما و هم برای شما سرپرست و حافظ است و سلام بر همه اوصیاء و اولیاء و مؤمنین "و رحمة الله و برکاته و صلی الله علی محمد النبی و سلم تسلیما"

بیا که رایت منصور پادشاه رسید
نوید فتح و بشارت به مهر و ماه رسید
جمال بخت ز روی ظفر نقاب انداخت
کمال عدل به فریاد دادخواه رسید
سپهر دور خوش اکنون کند که ماه آمد
جهان به کام دل اکنون رسد که شاه رسید
ز قاطعان طریق این زمان شوند ایمن
قوافل دل و دانش که مرد راه رسید
عزیز مصر به رغم برادران غیور
ز قعر چاه برآمد، به اوج ماه رسید
کجاست صوفی دجّال فعل ملحد شکل
بگـو بسـوز کـه مهـدی دین پنـاه رسـید
صبا بگو که چه‏ها بر سرم در این غم عشـق
ز آتـش دل ســوزان و دود آه رســید
ز شـوق روی تو شـاها بدین اسـیر فراق
همان رسـید کز آتش به برگ کاه رسـید
مرو به خواب که حافظ به بارگاه قبول
ز ورد نیم‏شب و درس صبحگاه رسـید

جناب حافظ رحمه الله علیه

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر

احادیث وارده بیانگر آن است که ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف پس از یک رشته حوادث مقدماتی منطقه ای و بین المللی از شهر مکه آغاز خواهد شد . در سطح منطقه ظهور ابتدا دو دولت هوادار آن حضرت در ایران (سالها قبل از ظهور) و یمن (تنها چند ماه قبل از ظهور) تشکیل و ظهور آن حضرت را با نهضت خود  نوید می دهند. 

به نظر می آید که یمنی ها علاوه بر آماده کردن مقدمات ظهور ، در حوادث آن روز حجاز که با خلاء سیاسی روبرو خواهد بود ایفای نقش خواهند کرد.

در حجاز پادشاهی بنام عبدالله که از خاندان معروف آن سرزمین است به قتل می رسد . او آخرین پادشاه سرزمین حجاز خواهد بود.در پی این حادثه بر سر جانشینی او اختلافات فراوانی ایجاد می شود که این اختلافها به خلاء سیاسی در منطقه حجاز منتهی گشته و تا ظهور حضرت ادامه می یابد.

علائم حتمی ظهور

?- خروج سفیانی(سفیانی از تبار ابوسفیان و هند جگر خوار همسر اوست) نامش عثمان و یا به روایتی عبداله است که مسلمانی (مسیحی شده ) است.

2-فرو رفتن سفیانی در زمین (در منطقه ای به نام بیداع که بین مکه و مدینه قرار دارد.)

3-خروج یمانی (سرداری از اهل یمن است)

4-قتل نفس زکیه (قتل سید حسنی که از جانب امام به مکه فرستاده می شود تا ظهور ایشان را خبر دهد که در مسجد الحرام مابین رکن و حجر الاسود سر بریده می شود).

5- شنیده شدن صیحه آسمانی امام زمان بقیه الله اعظم (الا یا ایها العالم انا المهدی) که انشاء الله در روز بیست و سوم رمضان خواهد بود.

با این ندای آسمانی حضرت ارتباط با برخی از یاران خود را آغاز می کند و پس از آن در همه جای عالم سخن از مهدی موعود بر زبانها جاری می گردد و سینه ها مالامال از مهر و محبت او می شود . دشمنانش از ظهورش بیمناک و جستجو برای دستیابی به آن وجود مبارک را آغاز می کنند .

در این زمان سفیانی که کلیه منطقه شامات را در اختیار دارد و جنایاتی را مرتکب می شود که تا بحال حتی در تاریخ نوشته نشده است.

میان مردم شایع می شود که امام در شهر مدینه است حکومت حجاز یا نیروهای خارجی از سپاه سفیانی که در سوریه مستقر است یاری می طلبد تا شاید بتواند بر اوضاع داخلی مسلط شده و جنگهای قبیله ای حجاز را پایان دهد .

سپاه سفیانی وارد مدینه می شوند . آنها هر مرد هاشمی را که مظنون به نظر برسد دستگیر و زندانی و بسیاری از آنان و هوادارانشان را به قتل می رسانند . بر اساس روایت حماد در این حوادث سفیانی لشکر ویژه ای را برای تعقیب و بازداشت فرزندان زهرا (علیهم السلام) گسیل می کنند این لشکر تمامی فرزندان آل محمد را شناسایی و روانه زندان کرده و به کوچک و بزرگ آنان ترحم نمی کند.

حضرت به همراه شخصی به نام منصور نگران و هراسان همچون خروج موسی هنگام تعقیب فرعونیان از مدینه خارج می گردند لشکر ویژه سفیانی در تعقیب آنان به تلاش خود ادامه می دهد اما حضرت به سلامت وارد مکه می شود.

در شهر مکه حضرت فعالیت خود را بار دیگر آغاز و ارتباطات گسترده ای با یاران خود برقرار می کند تا آنکه شب دهم محرم فرا می رسد شامگاهان پس از نماز عشاء نهضت مقدس آن حضرت از حرم شریف و از کنار بیت الله الحرام با صدور بیانیه ای برای اهالی مکه آغاز می گردد بلافاصله دشمنان حضرت برای نابودی او وارد عمل می شوند اما یاران مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) پیرامونش حلقه زده و بشدت از او محافظت می کنند پس از مدتی یاران حضرت بر مسجد و شهر مکه مسلط می شوند .

صبح روز دهم محرم حضرت با صدور بیانیه ای به زبانهای مختلف مردم عالم جهانیان را به یاری خود دعوت می کند او در این پیام اعلام می کند که مدتی در مکه می ماند تا معجزه ای که جد بزرگوارش حضرت محمد مصطفی(صلوات الله علیه وآله) وعده داده عملی گردد. معجزه ای که طی آن لشکر از دشمنان حضرت که به تعقیب او پرداخته و برای مقابله با وی رهسپار مکه هستند ناگهان ناپدید می شوند. گویی که زمین دهان گشوده و همه را یکجا بلعیده است دیری نمی پاید که این معجزه عملی می گردد و سپاه سفیانی که از مدینه بسوی مکه در حرکت است ناپدید می شود(به اذن خدا زمین آنها را فرو می برد)

پس از این معجزه ، حضرت با سپباهی بیش از ده هزار نفر رهسپار مدینه می شود و پس از نبرد کوتاهی با نیروهای دشمن شهر را آزاد می کند . با آزادی دو حرم شریف (مکه و مدینه) آزادی سرزمین حجاز و کنترل آن به پایان می رسد.

حضرت از مدینه بسوی عراق حرکت می کند در این مسیر سپاه ایرانیان (با پرچم های سیاه رنگ) و سپاه یمانی به امام پیوسته و با آن حضرت بیعت می کنند.

 امام به سرزمین عراق وارد می شود . ابتدا اوضاع داخلی را سامان می بخشد سپس گروههای باقیمانده از لشکر سفیانی را شکست داده و شورشیان متفرقی را که در گوشه و کنار تلاشهای بی ثمری علیه امام دارند سرکوب می کند آنگاه عراق را بعنوان مرکز حکومت و شهر کوفه را پایتخت آن قرار می دهد. با این اقدام حضرت کشورهای یمن ، حجاز ، ایران ، عراق و دولتهای خلیج فارس یکپارچه تحت فرماندهی و رهبری آن وجود مبارک قرار می گیرد .

بر اساس برخی روایتها پس از فتح عراق نخستین جنگ حضرت با ترکها خواهد بود(ترک در احادیث ما به تمام ساکنان مشرق زمین گفته شده است منظور از این گروه ممکن است ترکهای عثمانی یا حتی روسها باشند) که به شکست آنها منتهی خواهد شد.

سپس حضرت سپاه بزرگ و مجهز خود را آماده کرده و بسوی قدس شریف حرکت می کند. سفیانی که هنوز در دمشق مستقر است در برابر حضرت موضع می گیرد سپاه امام در نزدیک دمشق در منطقه ای به نام مرج عذراء فرود می آید سرانجام حضرت و سفیانی وارد گفتگو می شوند اما با توجه به حمایتهای گسترده مردم شام از حضرت ، سفیانی از موقعیت ضعیفی برخوردار است بطوری که سفیانی بر اساس برخی روایتها آماده واگذاری قدرت به حضرت می گردد ولی گروهی از یهودیان (احتمالا صهیونیستها) و رومیان(احتمالا کشورهای غربی)که از حامیان پشت پرده سفیانی اند بهمراه معاونانش وی را سرزنش کرده و از این تصمیم بر حذر می دارند .

سر انجام سفیانی با بسیج تمام نیروهای خود و حامیانش وارد نبردی سنگین و بزرگ با حضرت می گردند. نبردی که جبهه ساحلی آن از عکا در فلسطین تا انطاکیه در ترکیه و جبهه داخلی آن از طبریه تا دمشق و قدس امتداد می یابد. اما در این نبرد خداوند دشمنان حضرت را به خشم و غذب خود گرفتار و آن سپاه بزرگ و مجهز را به دست توانای یاران مهدی موعود تار و مار می کند به گونه ای که اگر یکی از افراد دشمن پشت سنگی مخفی گردد به اذن خدا سنگ به سخن می آید و مخفیگاه او را اعلام می کند .

با این نصرت و یاری آشکار الهی امام مهدی موعود(عجل الله تعالی فرجه الشریف) پیروزمندانه بر قدس شریف وارد می شود.

با شکست سنگین یهود و حامیانش بدست حضرت آتش خشم غربی های مسیحی شعله ور می شود و آنها با سرعت علیه حضرت و مسلمانان اعلان جنگ می کنند اما خبر حادثه غیر منتظره بزرگی همه نقشه ها را نقش بر آب می سازد.

فرود حضرت عیسی مسیح از آسمان به زمین ! این واقعه که یکی از نشانه های بزرگ عصر ظهور برای جهانیان است ، شادی و سرور همه مسلمانان و مسیحیان را فراهم می آورد.

از احادیث ما می توان حدس زد که احتمالا حضرت مسیح همان کسی است که بین حضرت مهدی و غربی ها میانجیگری می کند تا قرارداد صلحی برای مدت هفت سال میان طرفین بسته شود.

بر پایه احادیث این پیمان صلح پس از دو ، سه ، یا هفت سال از طرف غربیها شکسته می شود و شاید دلیل آن وحشت فراوان آنها از موج عظیمی است که مسیح (علی نبینا وآله وعلیه السلام) در میان غربیها ایجاد می کند بگونه ای که بسیاری از آنان پذیرای اسلام گشته و از هواداران امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می گردند . از همین رو اروپائیان پیمان صلح را نقض کرده و با جمع آوری امکانات خود در غالب یک میلیون نیروی نظامی (سپاهی متشکل از هشتاد لشکر و هر لشکر مرکب از دوازده هزار نفر) دست به هجوم غافلگیرانه و گسترده ای به منطقه شام و فلسطین می زنند.

در این نبرد بزرگ مسیح (علیه السلام) آشکارا موضع خود را در دفاع از مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) اعلام می کند و پشت سر آن حضرت در قدس شریف به نماز می ایستد.

جنگ اروپائیان با حضرت تقریبا در همان محورهای جنگ قبلی با سفیانی و نبرد فتح قدس به وقوع می پیوندد. اما سرانجام به لطف و مدد الهی شکست سنگین نصیب رومیان و فتح و پیروزی از آن مسلمانان می گردد.

پس از این پیروزی بزرگ ، دروازه های اروپا و غرب مسیحی بروی حضرت گشوده می شود.

به نظر می آید که پس از این حوادث مردم بسیاری از کشورهای غربی با شورش علیه دولتهای خود که مخالف حضرت مسیح (علیه السلام) و حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هستند اقدام به تشکیل حکومتهایی با هواداری از آن دو فرستاده خدا می کنند.

بعد از فتح اروپا و فرمانروایی حضرت بر آن سرزمین و مسلمان شدن بیشتر مردم ، مسیح(علیه السلام) رحلت می کند و حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) همراه مسلمانان بر پیکر او نماز می گزارند روایات می گویند : امام (علیه السلام) مراسم دفن و نماز را آشکارا و در حضور مردم انجام می دهد ، تا همچون بار اول درباره اش سخن ناروا نگویند . سپس پیکر پاک او را در پارچه ای که دستباف مادرش مریم صدیقه (علیهاالسلام) است کفن نموده و در جوار مزار شریف در قدس و بر اساس روایتی دیگر ، در جوار پیامبر خدا در مدینه به خاک می سپارد.

پس از فتح جهان و تشکیل دولت واحد ، امام (عجل الله تعالی فرجه الشریف) جهت تحقق اهداف الهی در میان ملتهای مختلف دست به اقدامات گوناگون می زند . او برای تعالی و شکوفایی زندگی مادی و تحقق رفاه همگان اقدام نموده و در گسترش فرهنگ و دانش و بالا بردن سطح آگاهی دینی و دنیایی مردم می کوشد.

طبق برخی روایات نسبت دانشی که آن حضرت بر علوم مردم می افزاید ، نسبت 25 به 2 است ، یعنی اگر مردم تا آن زمان 2 بخش از دانش را دارا باشند ، 25 بخش دیگر را بر آن افزوده و در مجموع دانش بشر به 27 بخش ارتقاء می یابد .

همچنین در زمان حضرت ، ساکنان زمین به کرات دیگر آسمان راه می یابند و حتی مرحله ای از درهای عالم غیب بروی این جهان مادی گشوده می شود و افرادی از بهشت به زمین باز می گردند تا برای مردم آیت و نشانه ای الهی باشند . علاوه بر آن شماری از پیامبران و امامان (علیهم السلام) به زمین باز گشته و تا زمانی که خداوند اراده کند به حکمرانی می پردازند.

در این زمان جنبش دجال ملعون و فتنه و آشوب او که یک حرکت فریبنده و انحرافی است آغاز می گردد. او با بهره گیری از پیشرفت رفاه و علومی که در زمان امام (عجل الله تعالی فرجه الشریف) صورت گرفته برای فریب پسران و دختران و زنان که بیشترین پیروانش را تشکیل می دهند از ابزار و روشهای مدرن شعبده استفاده میکند .

دجال با بهره گیری از نیرنگهای خود موجی از فتنه و آشوب در جهان بوجود می آورد و بسیاری از مردم ، فریبکاریهای او را باور می کنند . اما حضرت نیرنگهای وی را آشکار ساخته و به زندگی او و هوادارانش خاتمه می دهد.

این دورنمایی از آغاز حرکت و انقلاب جهانی حضرت مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بود که برگرفته از منابع معتبری همچون بحارالانوار ، البخاری ، کتاب های حدیث سته (جالب است بدانید این کتابها از منابع معتبر اهل سنت می باشد) ، سبا ، مسند احمد ، الامامه والتبصره و کتاب فارسی عصر ظهور تالیف علی کورانی عاملی می باشد امید است مورد توجه و استفاده عزیزان قرار گرفته و این حقیر را نیز از دعای خیر محروم نفرمایند .

واقعا حیف نیست که برای مشاهده این حوادث شب و روز دست به دعا برنداریم و انتظار نکشیم ؟

اللهم فاجعلنا من انصاره و اعوانه و شیعته .

از یک نگاه، یاران امام زمان(عج)، به دو دسته تقسیم مى‏شوند. دسته‏ى اول،

یاران خاص آن حضرتند که مطابق روایات معصومین(ع)، سیصد و سیزده نفر

مى‏باشند. امام باقر(ع)  فرمود: «فاذا خرج اسند ظهره الى الکعبه و اجتمع الیه

ثلاثمأة و ثلاثة عشر رجلاً»، (میزان الحکمه، ج 1، ص 278، ح 1169).
نیز در برخى روایات آمده است که امام زمان(عج) در زمان غیبت، غالبا در مدینه و

اطراف آن مى‏باشد و سى نفر از این یاران خاص، وى را همراهى مى‏کنند و این

عده، هیچ وحشت و ترسى ندارند: «عن على بن ابى حمزه، عن ابى بصیر عن ابى

عبدالله قال لابد لصاحب هذا الامر من غیبة و لابد له فى غیبته من عزلة و نعم

المنزل مدینه و ما بثلاثین من وحشة»، (اصول کافى / ج 2 / ص 140، حدیث 16).

سیصد و سیزده یار مذکور، پس از ظهور، هر یک در هر منطقه، به عنوان نماینده

ویژه آنحضرت است و به عنوان فرمانده ایفاى نقش مى‏کند.

دسته دوم یاران امام زمان(عج)، همه‏ى عاشقان و دلباختگان آنحضرتند که در

ردیف دسته اول نیستند. این دسته داراى ویژگیهائى هستند که به بعضى از آن‏ها

اشاره مى‏شود:

الف. شناخت همراه با احساس عشق و محبت به آن حضرت. شناخت اگر فاقد

جنبه احساسات عمیق قلبى باشد، به تنهائى محرک انسان نیست، همان گونه که

احساس علاقه بدون شناخت کافى، جهت‏دهى درستى به انسان نمى‏دهد. مثلاً

در ارتباط با امام حسین(ع)، اگر فقط به شناخت تکیه شود، و این شناخت با عواطف

قلبى آمیخته نشود، او را به دریاى موّاج عزاداران حسین، سوق نمى‏دهد. همچنان

که تکیه به احساسات صرف و بدون شناخت لازم نیز از آنجا سر در مى‏آورد که

عاشق حسین(ع)، بر سر بچه‏اش قمه مى‏زند. حتى در علم روان‏شناسى، این

مطلب مطرح است که براى جهت‏دهى رفتار، تلفیقى از شناخت و احساس ضرورى

است. اهمیت شناخت امام زمان(عج) به اندازى مهم است که پیامبر(ص) فرمود:

«من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیهة». این سخن، گرچه مربوط به

همه معصومین است اما شامل امام زمان(عج) هم مى‏گردد.

ب. مواظبت در امر دین: هر چه به زمان حضور نزدیک مى‏شویم، جریان باطل فضاى

فکرى و عملى جامعه را به بیشترین میزان ممکن، مى‏آلاید. در چنین شرایطى، پا

برجا و ثابت قدم بودن در باورهاى دینى، مشکل‏تر است. یاران امام زمان(عج)، باید با

جدیّت تمام، در این راستا، کوشا باشند: «عن على بن جعفر عن اخیه موسى بن

جعفر(ع) قال: اذا فقد الخامس من ولد السابع فاللّه اللّه فى ادیانکم لا یزیلکم عنها

احد، یا بنىّ انه لابد لصاحب هذا الامر من غیبة حتى یرجع عن هذا الامر من کان

یقول به، انّما هى محنة من اللّه عزّوجلّ امتحن بها خلقه، لو علم آباءکم و اجدادکم

دینا اصح من هذا لاتّبعوه...؛ على بن جعفر از برادرش موسى بن جعفر(ع) نقل

مى‏کند که فرمود: هرگاه پنجمین فرزند هفتمین امام ناپدید شود، خدا را، خدا را،

نسبت به دینتان مواظب باشید. مبادا کسى شما را از دینتان جدا کند. پسر جان،

ناچار صاحب الامر غیبتى کند که معتقدین به امامت هم از آن برگردند. همانا امر

غیبت، آزمایشى است از جانب خداى عزّوجلّ که خلقش را به وسیله‏ى آن بیازماید.

اگر پدران و اجداد شما (امامان و پیغمبران پیشین)، دینى درست‏تر از این سراغ

داشتند، از آن پیروى مى‏کردند»، (اصول کافى، ج 2، ص 132).

ج. انتظار ظهور: امام صادق(ع): «من مات منتظرا لهذا الامر کان کمن کان مع القائم

فى فسطاطه (چادر ـ خیمه)»، (میزان الحکمه، ج 1، حدیث 1205؛ حدیثى مشابه

در اصول کافى، ج 2، ص 142، حدیث 24 (95)

د. دقت در مکان‏هاى حضور آن حضرت: روایاتى داریم که امام زمان(عج) در مواقف حج

و در مدینه حاضر مى‏شوند. در مورد مدینه قبلاً اشاره گردید اما در مورد مواقف حج:

«عن عبید بن زراره، عن ابى عبدالله(ع) قال: للقائم غیبتان، یشهد فى احدیهما

المواسم یرى النّاس و لا یرونه؛ امام صادق(ع) فرمود: حضرت قائم(عج) را دو غیبت

است (غیبت صغرى و کبرى)؛ در یکى از آن دو غیبت (کبرى) در مواقف حاضر

مى‏شود و مردم را مى‏بیند ولى مردم او را نمى‏بینند. (اما در غیبت صغرى، فقط

خواص اصحاب او را مى‏دیدند و مى‏شناختند»، (اصول کافى، ج 2، ص 138، ح 12).

ه. دعا در زمان غیبت آنحضرت: روایاتى داریم که در زمان غیبت امام زمان(عج)، ما را

به دعا براى آنحضرت فرا مى‏خواند، آن هم دعاء غریق: «عن عبدالله بن سنان قال:

قال ابوعبدالله(ع) ستصیبکم شبهه فتبقون بلا علم یرى و لا امام هدى لا ینجو منها

الا من دعا بدعاء الغریق قلت و کیف دعاء الغریق قال تقول: یا الله یا رحمان یا رحیم،

یا مقلّب القلوب، ثبت قلبى عن دینک، فقال: ان اللّه عزّوجلّ مقلبّ القلوب و الابصار

و لکن قل کما اقول: یا مقلّب القلوب، ثبت قلبى على دینک»؛ (میزان الحکمه، ج 1،

حدیث 1187).

اللهم ارنی الطلعه الرشیده

وقتی می گویند حضرت علی غریبه به یاد نامردی اهل کوفه می افتیم

وقتی می گویند امام حسن غریبه غربت بقیع همه قلبمون رو پر می کنه

وقتی می شنویم امام حسین غریبه یاد لبهای تشنه اباعبدالله می افتیم 

وقتی می گوییم غریب الغربا ناخودآگاه گنبد طلایی امام رضا جلوی چشمانمون میاد

ولی رفقا باور کنید امام زمان هم غریبه

همیشه توی گوشمون گفتند آخرین امام در پرده غیبته و حاضر و ناظر اعمال ماست.زنده است و بین ما زندگی می کنه از حال ما با خبره ولی ما او رو نمی بینیم .

ندیدن که دلیل نبودن نیست . این همه شیعه داریم تو همین تهران نگاه کنیم چقدر آدم زندگی می کنند ؟! چند نفر برچسب شیعه بودن دارند . محرم که میشه کدوم کوچه و خیابونه که برای عزای اهل بیت سیاهپوش نشده باشه . نیمه شعبان کجای شهر رو می تونیم پیدا کنیم که چراغونی نشده باشه و شربت و شیرینی پخش نکنه ؟!

بهمون گفتند ما هم امام داریم همونطور که همه دورانها و نسلها امام داشتند . امامی که بخاطر گناهان و نامردیها و قدرنشناسی های ما از جلوی چشممون رفته یعنی بهتر بگم بین چشمای آلوده ما و اماممون پرده غیبت کشیده شده . امامی که در زمان ما زندگی می کنه و بعضی وقتا که به مشکل می خوریم یادش می افتیم و بهش می گیم امام زمان .

رفقا باور کنید امام زمان ما زنده است . حاضره و به کارهای ما آگاهه . همه چیز ما رو از خودمون بهتر می دونه . ولی ما متوجه نیستیم . چون نمی بینیم حواسمون به کارای خودمون گرمه . انگار نه انگار !

حالا بذار توضیح بدم چرا می گم امام زمان غریبه

نیمه شعبان همین امسال رو یادتون بیارید همه جا ریسه کشیده بودند جشن گرفتیم و شادی کردیم ولی چطوری ؟ توی بعضی جاهای همین شهر که به نام امام زمان بقیت الله الاعظم امام همه کائنات و آیینه تمام نمای خداوند متعال و ذات قدس ربانی که همه عالم امکان بواسطه وجود او پا برجاست و تمام موجودات با یه گوشه نگاه نازنینش کن فیکون میشه ما چه می کردیم ؟!؟

به نام امام زمان در شب نیمه شعبان یعنی شبی که آسمان و زمین برای ظهور منجی عالم دست بدعا (اللهم عجل لولیک الفرج) برداشته در خیابانهای شهرمون چه خبر بود ؟ آره رفقا جوانها رفته بودند در مساجد و حسینیه ها تا صبح برای ظهور امام زمانمون دعا می کردند . آخه به یه روایت شب قدر همین شب بود . اگر هم شب قدر نباشه شب با ارزشیه . همه یکصدا برای بسرآمدن دوره غیبت و تعجیل در فرج دعا می کردند . انگار همه شهر با هم همصدا شده بودند و یا مهدی ادرکنی می گفتند !!!

ولی رفقا اینا فقط آرزو بود . کاش اینطوری بود . کاش اینجوری می شد تا اماممون گوشه چشمی بهمه ما می کرد و دلامون زیر و رو می شد . اونوقت ایمانی پیدا می کردیم که مثل ایمان یاران مهدی بود یعنی قلبهامون از شدت ایمان از پاره های آهن محکم تر می شد . اون موقع هیچ شک و شبهه ای هیچ وسوسه ای نمی تونست تزلزلی بر ما ایجاد کنه .

اما حیف ! رفقا شب نیمه شعبان توی کوچه پس کوچه های این شهر خراب شده دنبال رقص و آواز بودیم . مهمونی های شبانه و شب جمعه داشتیم . بعضی هامون وعده های شب جمعه داشتیم . توی میدونای نارمک و محسنی و کاج و سرو و صنعت و . . . دنبال عیاشی و دختر بازی بودیم . ولی در همین حین امام زمان ما توی کوچه ها می گشتند و دنبال یار و همراه بودند . یه لحظه تصور کنیم حضرت مهدی بادیدن شهر ما چه حالی شدند ؟ آیا خون بدل حضرت نکردیم ؟ همین الان شب و روز توی خیابونامون چیکار می کنیم ؟ آیا واقعا ما منتظر ظهوریم ؟ وقتی که بود و نبود امام برای ما فرقی نداره اصلا متوجه نیستیم . امام زمان ظهور کنه که چی بشه ؟ وقتی فقط دنبال هوس بازی خودمون هستیم منافع خودمون از همه چیز برامون مهمتره امام زمان می خوایم چیکار ؟ امام زمان ظهور کنه که ما مثل بقیه تنهاش بذاریم ؟ بشه جریان ترور امام حسن ؟ بشه فاجعه کربلا ؟ بشه زندانی شدن امام موسی کاظم ؟ یا تبعید شدن امام هادی ؟

رفقا بیایید با خودمون یکم فکر کنیم . داریم چیکار می کنیم ؟ بکجا میریم ؟ آیا واقعا حقیر یک دختر . . . خیابونی شدن به ناراحتی و خون دل خوردن امام زمان می ارزه ؟‌ امام زمانی که می گه شما بیاین بسوی ما ، خودمون همه چیز بشما می دیم . کدوم لذتبخش تره ؟‌ عیاشی و ولگردی و آویزون دخترای خیابون بودن یا عشق بازی و همراهی با امام زمان ؟‌

بیایم برای یه بار هم که شده فکر کنیم . رفقا ظهور نزدیکه نشانه هاش یکی یکی ظاهر شده . باید بجنبیم الان که امام زمان سرش خلوته باهاش رفیق بشیم . اگه ظهور کنه دیگه دیره . چطور ما دوست داریم یه فوتبالیست و بازیگر و یه آدم مشهور رو ببینیم و به رفاقت با اون افتخار می کنیم ! واقعا شخصیتی مهمتر از مهدی فاطمه هم هست ؟ چرا با حضرت مهدی رفیق نباشیم ؟ خودشون می فرمایند شما کارهاتون رو درست کنید ما سراسیمه به سراغ شما می آییم . چه افتخاری از این بالاتر ؟ گوشه نگاه دلربای مهدی چقدر می ارزه ؟ یک نگاه مهربان امام زمان رو به چی داریم می فروشیم ؟

رفقا امام زمان صدای ما رو می شنوه بیاییم از همین الان با آقامون رفیق بشیم باهاش حرف بزنیم درد دل کنیم بگیم آقا جون ما ضعیفیم گناهکاریم آلوده ایم . بوی تعفن اعمالمون عالم رو پر کرده ولی فقط یه چیزی رو هنوز توی قلب کثیفمون داریم اونم اینه که شما رو دوست داریم بخاطر محبتی که بشما داریم نگامون کنید . روتون رو از ما برنگردونید . به قلب هوس آلودمون یه نظر کنید تا بتونیم تا آخر عمرمون غلام حلقه بگوشتون باشیم .

(یا ایهاالعزیز مسنا و اهلنا الضروجئنا ببضاعت مزجاه فاوف لنا الکیل و تصدق علینا ان الله یحب المتصدقین)

خدایا به وجاهت مولامون حجت بن الحسن ما را مورد پسند و خشنودی امام زمان قرار بده

الهی آمین