شیطان غل و زنجیر شده است.

درهای جهنم بسته و درهای بهشت باز باز است.

نفسها و خوابهایمان تسبیح و عبادت شده

ولی . . .

ما هنوز درگیر گناهیم.

خورشید و ماه پشت سر هم آمدند و رفتند و روزها و شب ها گذشت و گذشت، تا دوباره ماه رمضان رسید. می گویند: ماه مهمانی خداست.

آخه ما انقد بی معرفتیم که هیچوقت سال تا سال سراغی از خدا نمی گیریم. یادی ازش نمی کنیم مگه اینکه گرفتاری برامون ایجاد بشه، اونموقع خدا رو برای حل مشکلمون صدا می زنیم. قرآن میگه همینکه وسط دریای مشکلات گیر می کنید، با خلوص نیت خدا رو صدا می کنید و همینکه به ساحل آرامش و نجات رسیدید، دوباره همه چیز رو فراموش می کنید.

بگذریم.

خداوند بی منت (منان) و بسیار بسیار مهربان (حنان) از نظر زمانی، وقتی رو خلق کرده که همه ما بدون اینکه ازمون پرسیده بشه، وارد ماه رمضان بشیم.(آخه اگه به اختیار خودمون بود اینجا هم از خدا فرار می کردیم.) یعنی وارد مهمانی خدا بشیم.

خدای رحیم، شیاطین رو غل و زنجیر کرده و تمام کارهای روزمره زندگی ما مثل خواب و نفس کشیدن رو عبادت قرار داده تا ما آدمای ناسپاس حداقل به اندازه یک قدم بهانه نزدیک شدن به خدا رو پیدا کنیم. برای هرچنر مدت خیلی کوتاه برای او زندگی کنیم.

البته ما که دیگه خودمختار شدیم و نیازی به وسوسه شیطان نداریم. خودمون طوری کاملا حرفه ای و سازماندهی شده برای گناه برنامه ریزی می کنیم که شیطان انگشت به دهن مونده و استراحت می کنه!

اما رفقا!

11ماه از سال رو هرکاری دلمون خواسته کردیم. هر جوری عشقمون کشیده گشتیم. پس بیایید فقط یکماه، فقط 30 روز به خاطر خدامون، به احترام محبتایی که خداوند بزرگ، خالقمون، روزی دهندمون، همونی که همیشه نگهدار و پشت و پناهمونه، به احترام مهمانیش، به خاطر مهربونیش، گناه رو بذاریم کنار!

خداجون دوست دارم!

می دونم خیلی ازت دور شدم. می دونم از زیادی گناهام قلبم سیاه شده و دیگه هیچ حرفی رو دلم نمی شینه. دیگه تو روحم تاثیر نمی ذاره. اما فطرتم، عمق وجودم، مال توئه. آخه از روح خودت در من دمیدی!

خداجون!

من کمترین، بنده گنهکار توام. اما هرچی باشم، از خودتم و می دونم که دوسم داری.

همه سال براخودم زندگی کردم، یکبارم سرم رو بالا نیاوردم نگات کنم. بارها صدام کردی، بارها صدای قرآن و اذانت رو شنیدم، صدای دعا و مناجات رو به گوشم رسوندی که یه لحظه به یادت بیفتم، اما خودمو به نفهمی زدم. گوشامو گرفتم و از تو فرار کردم.

خداجون حالا برگشتم!

گناهام منو احاطه کردند. روسیاهم اما اومدم بگم:

ضعیفم، پستم، ناتوانم ولی دوست دارم. نجاتم بده.

خدایا منو ببخش و قبولم کن!

مث همون لات شرابخور که ماه رمضان و محرم به احترام تو، دهنشو آب می کشه و لب به نجسی نمی زنه و تیزیش رو غلاف می کنه، منم می خوام حداقل برای یک ماه هم که شده برای تو باشم. به احترام تو گناه نکنم. چشمامو حفظ کنم. دور خلافو خط بکشم. گوشم نامربوط نشنوه. چشمم غیر تو رو نبینه. دست و پام به جز برای تو حرکت نکنه و همه اعضا و جوارحم حتی فکرم فقط مال تو باشه.

خداجون!

به خاطر تو این ماه به کوچکترها محبت می کنم. به بزرگترها احترام می ذارم. چون بنده های تواند.

سعی می کنم به نمایندگی از طرف تو به یتیمها، ضعیفها،‌ نیازمندا و همه مردم، هرجوری که از دستم بر میاد کمک کنم. همه رو دوست داشته باشم. اگه تونستم با پول و اگه نشد در حد توانم با دست و حتی شده با اخلاق خوش یا یک لبخند.

چون تو مخلوقاتت رو بیشتر از مهر یک مادر به بچش دوست داری. پس بهشون خوبی می کنم تا بمنم نگاه کنی.

این ماه، تو همه جوری در خدمت منی، پس منم سعی می کنم مال تو باشم.

خداجونم!

دوس دارم موقع نمازها باهات حرف بزنم و دعا بخونم. چون می دونم با دعا به تو نزدیک می شم و نظر تورو به خودم جلب می کنم. دعا می کنم بهم نیت و فکر درست و قلب پاک بدی تا وارد قلبم بشی.

وقتی دلم برات تنگ میشه و از زندگی خسته می شم، قرآن می خونم تا حرفای تو آرومم کنه و بهم امید بده.

خدای من!

قول میدم حداقل این یک ماه گناه نکنم. یعنی بیشتر گناها رو انجام ندم و حتی برای گناه، برنامه ریزی هم نکنم. واجباتم و دستورای تورو به موقع و درست انجام بدم. نمازامو با توجه و سروقت بخونم.

دوس دارم با یاد مرگ و قیامت، سجده های طولانی، افطار مومنین، نمازهای مستحبی و صلوات و استغفار زیاد به تو نزدیک بشم. چون می دونم تو دوس داری.

همه اینا رو از پیغمبرت، سرور کائنات حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله یاد گرفتم. همون موقع که در جمعه آخر ماه شعبان، مردم رو جمع کرد و بشارت ماه رمضان رو داد، همه ما رو در خطبه معروف شعبانیه به این امور توصیه فرمود.

خدای مهربونم!

خلاصه می خوام این ماه تمرین کنم انسان باشم تا شاید یاد بگیرم بقیه روزهای سال هم انسان باقی بمونم و همیشه زیر نگاه قشنگ تو و در دامن الطاف بیکرانت، برای تو زندگی کنم.

خدایا کمکم کن!

البته نه هیچوقت هیچوقت.اون موقعی دیر میشه که دیگه مهلتی نداریم.نفسمون به شماره افتاده سینمون تنگ شده خس خس می کنه.چشمامون سیاهی میره و همه عمرمون در یه لحظه از جلوی چشممون عبور می کنه.باهمه خوبیها و بدیهاش.یک لحظه نفس می ره و دیگه بالا نمیاد!    انا لله و انا الیه راجعون!

سید الساجدین علیه السلام در دعای ماه رمضان می فرمایند:

السلام علیک یا شهر الله الاکبر و یا عید اولیائه

راستی راستی عید ما بود ماه رمضان.عین باد اومد و عین برق رفت.چقدر روزای قشنگی بود چقدر شبها و سحرهای خوبی داشتیم.چه زود تموم شد! تاسال دیگه اگه زنده باشیم دلمون تنگ میشه .

یکماه به خاطر شکممون هم که شده برای اینکه یه وقت توی روز گشنمون نشه سحرها قبل از اذان 5 تا ساعت کوک می کردیم و بیدار شدیم.یکماه نماز صبح رو اول وقت خوندیم.نسیم سحر رو استشمام کردیم.چه صفایی داشت.چه شبهای قدری داشتیم!چه قول و قرارهایی که باخدا نذاشتیم!چه دعاهایی که نکردیم! کاش یادمون بمونه! هروقت ماه رمضان می خواد تموم بشه همه می گن کاش همه سال رمضان بود.واقعا ای کاش . . . !

گفتند: از روز اول ماه مبارک رمضان خداوند درهای رحمت و برکت و مغفرت رو باز می کنه.از شب اول خیل عظیمی از بندگان گنهکارش رو می بخشه و هر شب به اندازه دو برابر شب قبل می آمرزه تا شب آخر و در شب آخر این ماه و روز عید فطر خداوند غفور رحیم به تعداد تمام کسانی که در طول ماه مورد عفو و مغفرت قرارداده از گنهکاران می بخشه و از عذاب دوزخ آزاد می کنه.

یادمون نره فقط چند روز دیگه وقت داریم و هیچوقت برای توبه و برگشتن دیر نیست.

یادمون باشه بدبخت کسیه که از ماه رمضان خارج بشه و آمرزیده نشده باشه و بدونیم که اگر فرزندی به مادرش همه عمرش بدی کنه اون مادر هیچوقت دلش نمی خواد حتی یه خار کوچیک تو پای بچه اش بره.

خدای حنان و منان و رحمن و رحیمی که این محبت رو خلق کرده و در دل مادر قرار داده ، بسیار بسیار مهربانتر از یک مادر بنده هاش رو دوست داره.به اندازه ای که برای ما قابل تصور نیست چون محبت خدا به وسعت عظمت بی نهایتشه و عظمت خداوند از درک و فهم ما خارجه.

و معروف است که فرموده باشد :

یا ابن آدم خلقت الاشیاء لاجلک و خلقتک لاجلی

ای فرزند آدم همه چیز را برای تو آفریدم و تو را برای خودم خلق کردم

لو علم المدبرون کیف اشتیاقی بهم لماتوا شوقا

اگر رویگردانان از من می دانستند که اشتیاق من به آنها چه قدر است از شدت شوق حتما جان می دادند

ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین

ان الله یحب الشاب التائب

و نیز گفته اند : خداوند گریه توبه کننده پشیمان را بیشتر از دعا و مناجات عابد شب زنده دار دوست دارد.

نکته آخر؛

اگر دوست داریم و می خواهیم که مورد رحمت پروردگار در این روزهای آخر قرار بگیریم باید سعی کنیم صفت رحمت را در خود تقویت کنیم و ما نیز به دیگران رحم کنیم (إرحم ترحم) اگر بدی از کسی دیده ایم کینه و انتقام را از دل بیرون کنیم و ببخشیم تا خدا به خاطر بخشش ما، نظر لطف کند و ما را ببخشد و هیچگاه از رحمت خداوند ناامید نباشیم

و من یقنط من رحمت الله الا الضالین

17 دستور ویژه ماه رمضان

پیامبر اکرم صلوات الله علیه وآله در خطبه جمعه آخر ماه شعبان که به خطبه شعبانیه معروف است دستوراتی را برای ورود به این ماه و بهره مندی از برکات بیشمار آن فرموده اند که به طور فهرست وار می توان به 17 مورد اخیر اشاره کرد و چه خوب است که نیت کنیم و کمر همت ببندیم و سعی کنیم تا در این ماه به این 17 توصیه عمل کنیم و برای آنها برنامه ریزی کنیم تا در باقی سال ادامه دهیم :

1.      روزه داری

2.      تلاوت قرآن

3.      طلب آمرزش و غفران الهی و توبه و استغفار بسیار

4.      دعای بسیار خصوصا در اوقات نماز

5.      دادن صدقه و کمک رساندن به دیگران از هر طریق ممکن

6.      احترام به بزرگترها به خصوص پیران

7.      مهربانی و نرمی با کوچکترها

8.      صله رحم و دیدوبازدید اقوام و خویشاوندان

9.      حفظ زبان و چشم و گوش از حرام

10.  ملاطفت با یتیمان

11.  سجده های طولانی برای کم کردن بار گناهان

12.  افطاری دادن به مؤمنین حتی به مقدار خیلی ناچیز

13.  حسن خلق و نیکوکردن اخلاق و محبت کردن به اطرافیان

14.  کمک کردن به دیگران و آسان کردن کارهای آنان

15.  آزار نرساندن به مردم

16.  صلوات بسیار بر پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و خاندان پاکش

17.  بهترین اعمال در این ماه :

پرهیز از اعمال حرام و محرمات

ماه رمضان آمد و من سر به گریبان

در گیر هوا و هوسم خواب برفتم

قداقبل الیکم شهر الله

باز هم پس از یازده ماه انتظار ماه رمضان رسید . ماه آرامش ماه خیر و برکت . ماه دوستی . ماه محبت . ماه مناجات . ماه قرآن . ماه روزه . ماه دعا . ماه عبادت . ماه یاری و کمک و دستگیری . ماه مهربانیها و خوبیها . ماه زلالیها . ماه صفای دلها . ماه زندگی و در یک کلام : ماه خدا

ادامه مطلب...

رفقا می دونید چرا در ماه رمضان به خدا نزدیکتر می شیم ؟

دلمون تازک می شه ،‏ دوست داریم با خدا خلوت کنیم حرف بزنیم مناجات بخونیم مهربون می شیم بهمدیگه کمک می کنیم ؟ 

نشستم فکر کردم چند تا دلیل اساسی براش پیدا کردم شما هم اگه چیزی به ذهنتون رسید بگید :

اولین چیزی که بنظرم رسید این بود که اثر اصلی ماه رمضان روزه است و اثر روزه خالی بودن شکمه وقتی آدم شکمش خالی باشه قلبش رقیق می شه و این یعنی قدم اول برای دریافت نور . شکمهای خالی به عرش نزدیکترند .

اندرون از طعام خالی دار تا در آن نور معرفت بینی

همینکه دیگه دغدغه غذا و نهار و . . . نداشتیم راحت بودیم و باعث می شد بیشتر به فکر روحمون و دیگران باشیم به جای اینکه به گرسنگی خودمون فکر کنیم . البته شکم  یه نماده . یعنی باید نسبت بدنیا بی تعلق باشیم .

دومین نکته مهمی که میشه از ماه رمضان فهمید سحره.همینکه سحرها بیدار می شدیم حتی به بهانه سحری خوردن خودش خیلی اثر داشت و داره . رفقا سحر واقعا هدیه خداست به بنده هاش . اثرات عجیبی در سحرها و مخصوصا قبل از اذان صبح وجود داره . ماه رمضان 30 روز سحرها بیدار شدیم همین باعث می شد از بند دنیا رها بشیم و به خدا نزدیکتر بشیم .

خدا خیلی دوست داره که بنده اش از خواب لذتبخشش بزنه و سحرها بیدار باشه . حتی اگه سحرها هیچ کاری نکنیم همینکه بیدار باشیم تاثیر داره . برای کسایی که مثل خودم درس می خونن بگم که خوبه برنامه ریزی کنیم سحرها بیدار بشیم یک ساعت درس بخونیم می دونم اولش سخته ولی بدنمون کم کم عادت می کنه . مهم اینه که بخوایم .

سومین چیزی که بذهنم رسید که باعث می شه توی ماه رمضان آدمای دیگه ای باشیم نماز اول وقت خوندنه. رفقا نماز برای اول وقت درست شده هر چقدر که ازش بگذره میشه رفع تکلیف و اون اثری که باید داشته باشه رو نداره . در ماه رمضان چون نهار نمی خوردیم و شکممون خالی بود معمولا نمازامون اول وقت بود مخصوصا سحرها که بعد اذان نماز می خوندیم و چه سعادتی داشتیم .

رفقا نماز اول وقت توی زندگی آدم اونقدر تاثیر داره مرحوم حضرت آیت الله العظمی آقا سید علی آقای قاضی قدس الله نفسه الزکیه می فرماید : اگر کسی نماز اول وقت خوند و به جایی نرسید آب دهان بمن بیاندازد .

(خاک بر سر من که اینجوری نوشتم ولی چه کنم که عین مطلبیه که فرمودند.انشاالله راضی باشند.)

چهارمین موردی که توی ماه رمضان داشتیم قرآن بود . هر کدوممون به تناسب توانایی و توفیق و وقتمون قرآن می خوندیم . ولی مهم اینه که با قرآن بودیم . همینکه با قرآن مانوس بودیم خودش کمکمون می کرد . رفقا قرآن در روز قیامت به تمثال جوانی زیبارو که نور جمالش از زیبایی همه عالم بیشتره محشور میشه و با جلال و عظمت حقیقیش وارد محشر میشه و یاران خودش رو جدا می کنه و همه کسانی که با قرآن در دنیا انس داشتند پشت سر قرآن وارد بهشت می شوند . و اینکه قرآن همدمش رو در دنیا کفایت می کنه و تنها نمی ذاره .

رفقا امام صادق می فرماید : اگر کسی در جوانی با قرآن انس بگیره قرآن با گوشت و خونش آمیخته میشه.

پنجمین نکته هم توجه و ذکر خدا در ماه رمضانه. اگه دقت کنیم می بینیم که در ماه رمضان همه جا اسم خداست یاد خداست صحبت از رحمت و بخشش خداست آدم بیشتر به یاد خدا میفته . تو ماه رمضان بیشتر ذکر میگیم بیشتر صلوات می فرستیم بیشتر دعا می خونیم بیشتر مناجات می خونیم و با خدا راز و نیاز می کنیم همه اینها باعث می شه بیشتر به خدا نزدیک بشیم دلی هم که به خدا نزدیک بشه لطیف میشه نازک میشه با دیگران مهربون میشه  دنیا تو نظرش کوچیک و بی اهمیت میشه . چون عظمت و بزرگی خدا رو درک میکنه و همه امید و توکلش به خدا جلب میشه . هر کسی به یاد خدا میفته باید حواسش باشه که قبلش خدا به یادش بوده .

رفقا بیایید از این چیزای خوبی که تو ماه رمضان داشتیم غافل نشیم نگهشون داریم تا همیشه خودمون رو تو ماه رمضان حس کنیم

بیایید

بعضی وقتا به یاد ماه رمضان روزه بگیریم

نمازمون رو اول وقت بخونیم

برنامه ریزی کنیم سحرها بیدار بشیم

برای قرآن برنامه داشته باشیم

و سعی کنیم در هر حالی که هستیم و هر کاری که می کنیم تمرین کنیم به یاد خدا باشیم .

انشاالله

رفقا فکر کردم برای اینکه رابطمون رو با خدا درست کنیم باید چیکار کنیم . یه چیزایی به ذهنم رسید البته هر چی بلدم از بزرگترامون یاد گرفتم . شما هم اگه چیزی یادتون اومد برام بنویسین منم یاد بگیرم :

اول اینکه باید برگردیم . با خدا آشتی کنیم . از تمام کارهای گذشته برگردیم . بهش می گن توبه یعنی بازگشت . باید با تمام وجود از هر کاری که کردیم پشیمون بشیم اظهار تنفر کنیم و بگیم خدایا غلط کردیم اشتباه کردیم نفهمیدیم خودت ما رو ببخش .

دوم سعی کنیم تمام راههایی که مارو دوباره ممکنه برگردونه به همون مسیر قبلی رو ببندیم نذاریم دوباره اشتباه کنیم . یه وقتایی جوری زندگیمون رو درست کردیم که اگه بخوایم برگردیم هم دیگه نمیتونیم . یا دوستامون نمی ذارن یا رومون نمیشه یا هر چیز دیگه ای . همه چیزایی که ممکنه مارو دوباره برگردونه سر خونه اولمون باید قطع بشه . باید با قدرت کنارشون بذاریم

بذار بهتر بگم : دوستای نامرد ،‌ عادتهای اشتباه ،‌ فیلم و عکس و هر چی خودمون می دونیم باید پاک بشن . باید حواسمون باشه اگه تصمیم گرفتیم که دیگه اون راه رو نریم پس باید همه بدونن ما عوض شدیم . بذار هر چی می خوان بگن ما که خودمون می دونیم چرا دیگه نمی خوایم برگردیم سر خونه اولمون . اگه کسی هم ملامتمون کرد مسخره مون کرد بهمون تیکه انداخت اشکالی نداره به این فکر کنیم که این کمترین مجازات گناهان بزرگ ماست که سنگین تر از کوهها بوده .

سوم واجباتمون رو درست کنیم . نماز ، روزه و هر چیز دیگه که خودمون می دونیم باید انجامش بدیم . یه تصمیم بگیریم و براش برنامه ریزی کنیم . اگه برای گناهامون برنامه ریزی می کردیم که شب جمعه بریم فلان کار رو بکنیم حالا باید برنامه ریزی کنیم که نمازمون رو اول وقت بخونیم . وقتی اذان می گن دلمون بلرزه که خدا داره صدامون می کنه .

چهارم مهمترین چیزی که می تونه بهمون کمک کنه دعای خیر پدر و مادرمونه . بریم سراغ پدر و مادرمون به پاشون بیفتیم (بخدا افت نداره اگه می خوایم اون دنیا سرافکنده نباشیم بهتره که جلوی پدر و مادرمون سرمون پایین باشه) التماسشون کنیم که خطاهای مارو ببخشن و برامون دعا کنن . وقتی پدر و مادر با رضایت برامون دعا کنن درهای رحمت خدا برامون باز میشه .

پنجم این مورد واقعا کولاک می کنه . رفقا با تمام وجودم می گم برای این موضوع برنامه ریزی کنید بشینید فکر کنید چطور باید این کار رو انجام بدید . منظورم کمک کردن بدیگرانه
هرکسی که می خواد باشه باید از این ببعد حواسمون رو جمع کنیم چشمامون رو به اطرافمون باز کنیم ببینیم کی احتیاج به کمک داره قبل از اینکه بگه بهش کمک کنیم . کمک هم فقط پول نیست . می تونه قرض دادن باشه یا انجام کار باشه و می تونه حتی گفتن کلمات محبت آمیز باشه یا حتی با یه سلام کردن یا خسته نباشید گفتن. همینکه بتونیم با یه کلمه حرف زدن کسی رو خوشحال کنیم خیلی ارزش داره . باید خیلی حواسمون رو جمع کنیم از کوچکترین چیزا استفاده کنیم . ببینیم جایی که هستیم چطور می تونیم دیگران رو خوشحال کنیم باید فکر کرد برنامه ریزی کرد . همینکه متوجه باشیم خدا خودش به دلمون می اندازه که چیکار کنیم مهم اینه که ما بخوایم . خدا بنده هاش رو خیلی دوست داره اگه بتونیم یه لبخند روی صورت کسی بشونیم خدا بهمون توجه می کنه و هر چی بخوایم بهمون میده . من حتی می گم که اگه با نیت خالص بکسی کمک کردیم اول خدا رو بخاطر اینکه توفیق کمک کردن بدیگران رو بما داده شکر کنیم بعد هم دعا کنیم چون ممکنه مستجاب بشه .

ششم ارتباط با امام زمان – رفقا امام زمان صاحبمونه ولی نعمتمونه همه زندگیمون بدست ایشونه . مگه غیر از اینه که شب قدر مقدرات کل سال رو برامون امضا می کنه . هر غلامی دوست داره مولاش بهش نگاه کنه . مولامون که از ما غافل نیست این ما هستیم که در غفلتیم . اگه می خوایم آقامون بهمون توجه کنه باید باهاش دوست بشیم و بعدش باهاش ارتباط برقرار کنیم .

رفقا بیایید با خودمون عهد کنیم همه کارامون رو برای امام انجام بدیم . بشینیم تصور کنیم امام ظهور کرده اون موقع ما کارهامون رو چجوری انجام می دیم ؟!! درس ،‌ کار ، زندگی ؟‌همه چیمون رو امام زمانیش کنیم باور کنیم سخت نیست فقط یه کم فکر و اراده و تلاش می خواد همه چیزم با خودش معامله کنیم . اونیکه درسته رو انجام بدیم نتیجه اش رو بدیم دست خودش تا درستش کنه .

رفقا بیایید پیش خودمون قرار بذاریم حداقل هفته ای یه بار تو دل خودمون با اماممون با سرورمون خلوت کنیم . درددل کنیم بگیم که حفظ چشم تو این زمونه چقدر سخته بگیم که گناه نکردن چه قدر مشکله و بگیم آقاجون ما روسیاهیم ولی دوست داریم با چشمای آلودمون به چشمای نازت خیره بشیم . روت رو از ما برنگردون .

هر کسی با زبون خودش حرف بزنه . هر چی می خواد بگه . رفقا یادتون باشه که الان که آقامون در غیبته راحت تره می شه باهاش ارتباط برقرار کرد. الان سرشون خلوته . اگه انشاالله ظهور کنند دیگه خیلی سخت میشه ها !!!

هفتم رفیق شدن با قرآن – رفقا قرآن رو فراموش نکنیم . وقتی قرآن می خونیم انگار خدا داره باهامون حرف می زنه . برنامه ریزی کنیم روزی یه صفحه قرآن بخونیم . اگه بلد نیستیم فارسیش رو بخونیم ولی بذاریم دلمون با قرآن رفیق بشه انس بگیره .

رفقا بیایید با هم قرار بذاریم به این 7 مورد عمل کنیم انشاالله خدا بهمون نگاه کنه و هممون رو از شر نفس و هوس هاش نجات بده .

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن

منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم

که در طریقت ما کافری است رنجیدن

جناب حافظ رضوان الله علیه

راجع به برکات ماه رمضان زیاد شنیدیم و آنقدر زیاده که اگر تا به قیامت هم بگیم کمه

ماه رمضان ماه تمرین دوست شدن با خداست تا در ماههای دیگه این دوستی رو نگه داریم

توی این ماه یاد میگیریم که اگه می خوایم بخدا نزدیک بشیم باید شکم رو خالی نگه داریم یعنی حرص نداشته باشیم بدونیم که با دو لقمه

هم میشه سیر بود و زندگی کرد وقتی شکم خالی باشه نور معنویت در قلب انسان شعله ور میشه

اندرون از طعام خالی دار تا در آن نور معرفت بینی

بیشتر بیچارگیهامون از همین شکمه.رفقا بیایید با خودمون قرار بذاریم بعد ماه رمضان هم حداقل ماهی یه بار به یاد این ماه 1 روز روزه بگیریم

ثوابش رو هم هدیه کنیم به ذات مقدس حضرت بقیه الله الاعظم روحی لتراب مقدمه الفداء .

رفقا بیایید از این ماه استفاده کنیم با امام زمان رفیق بشیم . بیایید باور کنیم امام زمان وجود داره در کنار ما زندگی میکنه

باور کنیم که اگه تو تاکسی نشستیم ممکنه امام زمان کنارمون نشسته باشه و نشناسیمش.

باور کنیم که ظهور نزدیکه و مقدمات داره فراهم میشه مواظب باشیم جا نمونیم

رفقا اگه امام ظهور کنه حجت تمومه ها !!!

باید قبل از ظهور آماده شد وگرنه اینکه با شنیدن خبر ظهور ایمان بیاریم و آدم بشیم فایده نداره . باید الان که وقت هست بجنبیم

رفقا باید خدا رو شکر کرد که هنوز امام نیومده چون وقت داریم که خودمون رو درست کنیم فرصت رو از دست ندیم .

ولی اگه محرم همین امسال ظهور اتفاق بیفته میدونی چی برای آدم سنگینه ؟‌ اینه که امام بیاد و به ما به چشم آدمای عادی نگاه کنه

اگه می خوایم توی نگاه امام خاص باشیم امام تحویلمون بگیره باید خاص و خالص کار کنیم از الان باید یار مخصوص امام بشیم

باید الان جوری زندگی کنیم که مورد پسند امام باشیم  وقتش فردا نیست همین امروزه . تصمیم بگیریم

اگه انشاالله روز بیست و سوم ماه رمضان ندای آسمانی خبر از ظهور داد چی ؟ ببینیم آماده هستیم . باور کنیم ظهور نزدیکه

نشونه ها داره یکی یکی میاد خواب نمونیم

رفقا منم یک گناهکارم بدتراز شما ولی باید به رحمت خدا امید داشت . خداوند می فرماید :

لو علم المدبرون کیف اشتیاقی بهم لماتو شوقا

اگر کسانی که از من رو برگرداندند می دانستند که چقدر بهشون مشتاقم از شدت اشتیاق می مردند .

رفقا باور کنیم خدا از مادر به بچه اش مهربونتره . آیا وقت آن نرسیده که به آسمان نگاه کنیم ؟؟؟ یه نگاهی به خدا بندازیم ؟

بیایید گاهی به آسمون نگاه کنیم .