سفارش تبلیغ
صبا ویژن
اگر آلودگی دلهایتان یا پرگویی شما نبود، آنچه را من می شنوم، می شنیدید . [پیامبر خدا صلی الله علیه و آله]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :62
بازدید دیروز :47
کل بازدید :504166
تعداد کل یاداشته ها : 179
103/1/9
10:18 ع
موسیقی
مشخصات مدیروبلاگ
 
عبدالله عاصی[94]
عبدالله هستم بنده خدا و از کثرت گناهان مشهور به عاصی

خبر مایه
لوگوی دوستان
 

81- محمد بن سنان گفت: از حضرت رضا (ع) سئوال کردم از آب جو، فرمود به آن نزدیک مشو که آن از اقسام خمر است .

82- معمر بن خلاء روایت کرده که در حضور حضرت رضا (ع) نام مردی را به زبان آورد و گفت او ریاست را دوست می‏دارد.

حضرت فرمود: او گرگ بسیار حریص در میان گله‏ی گوسفندی که شبانان از آن گله دور شده‏اند، آن قدر ضرر ندارند، که ریاست برای دین مسلمانان زیان دارد.

83- هر کس از مؤمنی دفع هم و غم نماید خدا در قیامت هم و غم او را برطرف می‏کند.

84- حسن بن جهم گفت از حضرت رضا (ع) سئوال کردم ، گفتم فدایت شوم حد و اندازه‏ی توکل چیست ؟ فرمود: اینکه با خدا از احدی نترسی گفتم فدایت شوم اندازه‏ی تواضع چیست ؟ فرمود با مردم طوری رفتار کنی که دوست داری با تو رفتار کنند، گفتم فدایت شوم میل دارم بدانم که من نزد شما چگونه هستم فرمود بنگر ببین من در نزد تو چگونه هستم .

85- حضرت رضا (ع) فرمود گنجی که خدا در قرآن فرموده: و کان تحته کنز لهما یقین به مرگ دارد چگونه شاد می‏شود ، و عجب دارم برای کسی که به قضا و قدر یقین دارد چگونه اندوهناک می‏شود.

86- حضرت رضا (ع) : خدا به یکی از پیمبران وحی فرمود: هرگاه اطاعت کنی من خشنود می‏شوم ، و چون خشنود شدم برکت می‏دهم و نیست برای برکت من پایانی و چون معصیت کنی خشمگین شوم و چون خشمگین شوم لعن و طرد می‏کنم و لعنت من تا پشت هفتم از فرزند خواهد رسید .

87- هر کس آیةالکرسی را موقع خواب بخواند از مرض فلج باک نداشته بخواست خدا و هر که آن را بعد از هر نماز بخواند زیان به او نخواهد رسانید صاحب سم (موجودات زهرآگین).

88- عمل حج و عمره نیست می‏کنند فقر و گناهان را همچنان که کوره‏ی آهنگری زنگار آهن را از بین می‏برد .

89- هر که خدا را به مخلوقش تشبیه کند او مشرک است و هر که به خدا نسبت دهد چیزی را که از آن نهی شده است کافر است.

90- خدای عزوجل به یکی از پیمبران وحی فرمود که : هرگاه اطاعت شوم راضی گردم و چون راضی شوم برکت دهم و برکت من بی‏پایان است و هرگاه نافرمانی شوم خشم گیرم و چون خشم گیرم لعنت کنم و لعنت من تا هفت پشت برسد.

91- هر کسی به مؤمنی گشایشی دهد، خداوند روز قیامت دلش را گشایش دهد.

92- امام رضا (ع) فرمود: مردی که سه سال از عمرش باقی ماند صله رحم می‏کند ، خدا عمرش را 30 سال قرار می‏دهد و خدا هر چه خواهد می‏کند.

93- کسی که جز به روزی زیاد قناعت نکند، جز عمل بسیار بسش نباشد و هر که روزی اندک کفایتش کند، عمل اندک هم کافیش باشد.

94- وشاء گوید: شنیدم امام رضا (ع) می‏فرمود: عیسی بن مریم صلوات ا... علیه به حواریین گفت :ای بنی‏اسرائیل ! بر آنچه از دنیا از دست شما رفت افسوس مخورید، چنانکه اهل دنیا چون به دنیای خود رسند، بر این از دست داده خود افسوس نخورند.

95- به حضرت رضا (ع) عرض شد. شما چنین سخنی می‏گوئید و از شمشیر خون می‏چکد (یعنی با وجود اینکه هارون آماده کشتن مخالفین خود است شما دعوی امامت دارید ؟!) حضرت فرمود: خدا را بیابانی است از طلا که آن را با ناتوان‏ترین مخلوقش یعنی مورچه نگهداشته است و اگر شتر خراسانی آهنگ آن کند بدان نرسد.

96- عبادت به نماز و روزه بسیار نیست ، همانا عبادت اندیشیدن در امر خدای عزوجل است .

97- از نشانه‏های فهمیدن دین خویشتن‏داری و خاموشی است .

98- محمد بن فضیل گوید : به امام رضا (ع) عرضه کردم : زمین بدون امام باقی ماند؟ فرمود: نه، گفتم برای ما از حضرت صادق (ص) روایت شده که زمین بدون امام باقی نباشد مگر اینکه خدای تعالی بر اهل زمین یا بر بندگان خشم گیرد، فرمود: نه، باقی نماند، در آن صورت فرو رود.

99- ابن ابی‏نصر گوید: از حضرت رضا (ع) راجع به قول خدای عزوجل ای گروندگان از خدا باک داشته باشید و با صادقان باشید . پرسیدم ، فرمود: صادقان همان امامان و باوردارندگان اطاعت ایشانند.

100- بشار واسطی گفت نوشتم به حضرت رضا (ع) یکی از خویشان من که بدخلق است از من درخواست کرده با وی وصلت کنم ، فرمود اگر بدخلق است وصلت مکن این روایت عام است یعنی نهی فرموده از آن که دختر بدهی به مرد بدخلق و از ازدواج با زن بدخلق، یکی از صفات حمیده و خصال پسندیده خلق نیکو است.

 


  
  

61- امام رضا (ع) فرمود: ایمان ، باور و تعهدی به قلب ، و گفتاری به زبان و عمل به جوارح و ارکان است (و) ایمان جز این چنین نمی‏باشد.

62- از حضرت رضا (ع) روایت شده که حضرت باقر (ع) فرمود: هر کس از شیعیان ما مبتلا شد به بلائی پس صبر کرد خداوند می‏نویسد برای او مانند اجر هزار شهید.

63- از حضرت رضا (ع) در مورد قول خداوند (فمن یردا... ان یهدید یشرح صدره للاسلام.) فرمود هر کس خدا اراده کند که او را هدایت کند به واسطه‏ی ایمانش در دنیا بسوی بهشتش و دار کرامتش در آخرت شرح صدر به او عطا می‏کند. برای آنکه تسلیم خدا شود و به او وثوق پیدا کند و سکون و آرامش بیابد به آنچه خدا به او وعده فرمود از ثواب و پاداش نیکش تا آنکه به او اطمینان یابد.

64- حضرت رضا (ع) : زمانی که امت من در مورد امر به معروف و نهی از منکر کار را به گردن دیگران بیندازند و هر شخصی یا دسته‏ای به انتظار بنشیند که دیگران آن کار را انجام دهند در این صورت باید در انتظار فرا رسیدن عذاب الهی گرفتار شدن به یک زندگی نکبت‏بار باشند.

65- بلند خواندن بسم ا... الرحمن الرحیم در تمام نمازها مستحب است.

66- از حضرت رضا (ع) از پدرانش از علی (ع) روایت شده که فرمود: رسول خدا (ص) نماز سفر با ما خواند پس در رکعت اول سوره‏ی حمد و در رکعت دوم سوره‏ی توحید خواند سپس فرمود قرائت کردم برای شما ثلث قرآن و ربع قرآن را .

67- فرمود: هر کس بگوید لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم خدا بواسطه‏ی این ذکر از او دفع کند نود قسم از بلا دنیا را که آسان‏ترین آنها خناق است.

خناق: دیفتری ، درد گلو.

68- فرمود: هر کس ماری بکشد مثل این است که کافری را کشته.

69- فرمود: پولی که از فروش سگ گرفته شود حرام است و حرام منجر به آتش خواهد شد.

70- هر کس برای حفظ مالش کشته شود شهید است .

71- خمس از تمام مال یک دفعه واجب می‏شود نه بیشتر .

72- نباید اقتدا کرد در نماز مگر بکسی که ولایت اهل بیت عصمت را دارا باشد.

73- حسن بن جهم گفت از حضرت رضا (ع) شنیدم فرمود: هیچ مؤمنی در حق ما مدیحه‏ای نگفت مگر آنکه خداوند برای او شهری در بهشت بنا می‏کند که هفت دفعه از دنیا وسیع‏تر است زیارت می‏کند وی را در آن شهر هر فرشته مقرب و هر پیغمبر مرسلی.

74- و فرمود برای هر امامی عهد و پیمانی است در آزاد کردن دوستان و شیعیانش و اینکه از تمام وفای به عهد زیارت کردن قبور ایشان است،

پس هر کس آنان را زیارت کند از روی میل و تصدیق به آنچه در آن راغبند. می‏باشند امامان آنها شفیعان ایشان در روز قیامت.

75- حضرت رضا (ع) در نامه‏ی خود به مأمون نوشت:

دوست داشتن اولیاء خدای عزوجل واجب است و همچنین دشمن داشتن دشمنان ایشان و تبری جستن از ایشان و از پیشوایانشان.

76- حضرت رضا (ع) : بزودی من مظلومانه کشته خواهم شد پس هر کس مرا با معرفت به حق زیارت کند خداوند گناهان متقدم و متأخر وی را بیامرزد.

77- خدای شراب را حرام کرد برای آنچه در آن است از فساد و از جهت تغییر دادن عقلهای آنهایی را که آن را می‏آشامند و وا می‏دارد آنان را بر انکار کردن خدای عزوجل و نسبت دروغ به خدا و رسول دادن و مفاسد دیگر که بر آن مترتب است و آدم‏کشی و نسبت ناروا دادن.

78- به اشخاص بی‏گناه و زنا کردن و خودداری نکردن از کارهای حرام پس به همین جهت ما حکم کردیم که هر مست کننده‏ی از مشروبات حرام است و محرم است و محرم برای آنکه پایان کار و عاقبت آن با عاقبت شراب یکی است پس هر کس به خدا و قیامت ایمان دارد و ما را دوست دارد و دم از دوستی ما می‏زند باید از آن اجتناب و دوری کند.

79- راوی گفت به حضرت رضا (ع) عرض کردم ابن‏داود از شما نقل کرده که فرمودید ، شراب‏خوار کافر است ، فرمود: راست گفته من گفتم آن را.

80- سلیمان بن جعفر گفت به حضرت رضا (ع) عرض کردم چه می‏فرمایی در آشامیدن آب جو؟ فرمود آن شرابی است مجهول ای سلیمان آن را نیاشام و مخور بدان ای سلیمان اگر حکم با من بود و خانه مال من بود بخورنده‏اش تازیانه می‏زدم و فروشنده‏اش را می‏کشتیم .


  
  

41- هیچ بنده‏ای نیست که زیارت کند قبر مؤمنی را و بخواند نزد آن قبر سوره‏ی انا انزلنا را هفت دفعه مگر آنکه خداوند او و صاحب قبر را می‏آمرزد.

42- هر کس بیاید سر قبر برادرش و دستش را بر قبر بگذارد و هفت دفعه سوره‏ی انا انزلنا را بخواند در امان خواهد بود روز قیامت.

43- تجدید وضو برای نماز عشاء محو می‏کند معصیتی را که از گفتن نه بخدا قسم و آری (و الله) در طی سخن پیدا می‏شود.

44- از حضرت رضا (ع) روایت شده که رسول خدا (ص) نهی فرمودند که شخص در حال تخلیه جواب کسی را دهد یا حرف بزند تا آنکه فارغ شود.

حسن بن علی الوشا گفت : داخل شدم بر حضرت رضا و جلوی او ابریقی بود می‏خواست مهیا شود برای نماز پس نزدیک رفتم آب بریزم که حضرت وضو بگیرد قبول نکرد و ممانعت کرد پس عرض کردم آیا منع می‏کنی که آب بریزم بر دستهای شما و کراهت داری از آنکه من اجر ببرم؟

فرمود: تو اجر ببری و من گناه کنم و زر و یال ببرم، گفتم چطور به چه علت؟ فرمود : نشنیدی خدای در قرآن کریم فرموده : (فمن کان یرجو)

45- هر کس برای رضای خدا، برادر و دوستی اختیار کند برای خود خانه‏ای در بهشت خواهد داشت.

46- حضرت رضا (ع) در تفسیر آیه‏ی مبارکه‏ی «فاصفح الصفح الجمیل» پس عفو کن عفو نیکو فرمود یعنی بخشودن بدون عقاب و خطاب و سخن درشت گفتن.

47- از حضرت رضا (ع) روایت شده که فرمود: آیا می‏دانی چرا اسماعیل به «صادق الوعد» نامیده شد . (در قرآن کریم)

راوی گوید گفتم نه فرمود: با مردی وعده گذاشت و برای وفای به وعده خود یک سال منتظر نشست (در محل وعده و رفیقش فراموش کرده بود و تا یکسال از آنجا عبور نکرد.)

48- حضرت رضا (ع) : همانا خضر از آب زندگانی آشامید و او زنده است و نمی‏میرد تا نفحه‏ی صور (قیامت) و او می‏آید نزد ما و بر ما سلام می‏کند و صوتش را می‏شنویم و لکن شخص او را نمی‏بینیم و او هر جا اسمش بر زبان ذکر می‏شود و هر کس از شما نام وی را به زبان ذکر کند باید بر او سلام کند.

49- هر که خودش را مشهور به عبادت کرد پس وی را مورد تهمت بدانید بر دینش زیرا خدای عزوجل شهرت در عبادت و لباس شهرت را مکروه دارد و دوست ندارد سپس فرمود: خدای عزوجل فقط بر مردم در شبانه‏روز هفده رکعت نماز واجب کرد هر که آن را انجام داد از چیز دیگر مورد مؤاخذه و پرسش واقع نمی‏شود و رسول خدا(صلی الله علیه وآله) نوافل را بر آنها افزود برای آنکه چنانچه نقصانی در آنها روی داد بوسیله‏ی نوافل کامل شود و خداوند بر زیادی نماز و روزه عذاب نمی‏کند و لکن عذاب می‏فرماید آن را که برخلاف سنت عمل کرد.

50- بیماری برای مؤمن پاک شدن از گناه و رحمت است و برای کافر عذاب و لفته است و پیوسته مرض برای مؤمن می‏ماند تا اینکه بر او گناهی نباشد.

51- نیکوکاران بدین جهت نیکوکار نامیده شده‏اند که به پدران و فرزندان و برادران خوبی کردند.

52- عبدا... ابان گفت : به حضرت رضا (ع) عرض کردم دعا کن برای من و بندگانت فرمود بخدا قسم هر پنجشنبه اعمال آنها را بر خدا عرضه می‏دارم .

53- اعمال بندگان چه خوب و چه بد بر سول خدا (ص) عرضه خواهد شد.

54- حضرت رضا (ع) از پدران خود از امیرالمؤمنین (ع) روایت کرده که فرمود: دوستت را دوست بدار به طور معتدل نه بحد افراط زیرا ممکن است روزی با تو دشمن شود و با دشمنت نیز دشمنی کن به طور معتدل زیرا ممکن است روزی با تو دوست شود.

55- روشن کردن چراغ پیش از غروب آفتاب فقر را می‏برد.

-56البته امر به معروف و نهی از منکر بکنید و گرنه بر شما حکومت خواهد کرد و عامل خواهد شد بدهای شما سپس خوبان شما دعا می‏کنند و مستجاب نخواهد شد .

57- هر که حق سپاسی نعمت مخلوق را بجای نیاورد سپاس خدای را بجای نیاورده .

58- آدم سخی غذای مردم را می‏خورد تا غذایش را بخورند و آدم بخیل از غذای مردم نمی‏خورد تا از غذایش نخورند.

59- چون یکی از شما بیمار شد باید به مردم اذن دهد بر او وارد شوند زیرا هیچ کس نیست مگر آنکه برای او دعای مستجابی هست.

60- خمیازه کشیدن از شیطان و عطسه نمودن از خدای عزوجل است.


  
  

21- شخص با سخاوت از غذایی که مردم برایش آماده کرده‏اند می‏خورد تا دیگران نیز از غذایی که او آماده می‏سازد بخورند.

22- قرآن کلام و سخن خداست از آن نگذرید و هدایت را در غیر آن نجوئید که گمراه می‏شوید .

23- خداوند گفتگوی (بیهوده) و نابود ساختن دارایی و پرسش بسیار را دشمن می‏دارد.

24- هر کس با زبانش آمرزش بخواهد و در دل پشیمان نباشد خود را مسخره کرده است .

25- برای انسان سزاوار نیست که عطر و بوی خوش را در هر روز ترک کند، اگر هر روز بر آن دست نیافت . یک روز در میان ، و اگر یک روز در میان نیز به آن دست نیافت در هر هفته، از بوی خوش بهره‏مند شود و آن را ترک ننماید.

26- همانا خداوند قیل و قال (کشمکش لفظی بی‏مورد) و تباه نمودن ثروت، و تقاضا کردن بسیار را دشمن دارد.

27- کار نیک و کوشش در انجام عبادت را به خاطر تکیه بر حب آل محمد (ص) رها نسازید.

28- مؤمن تا سه خصلت نداشته باشد. مؤمن حقیقی نیست که عبارتند از :

1- سنتی از پروردگارش

2- سنتی از پیغمبرش

3- سنتی از امامش ، اما سنت خدا پرده‏پوشی است و اما سنت امامش ، صبر کردن در سختی و پریشانی است .

29- کسی که به روزی اندک از خداوند خشنود باشد خداوند از او به عمل کم، خشنود خواهد شد.

30- انس گرفتن حساب نشده (و بدون کنترل) با مردم ، شخصیت انسان را از بین می‏برد.

31- زمانی بر مردم ، می‏آید ، که عافیت و آرامش ، در آن زمان در ده بخش است . نه بخش آن در دوری از مردم (و گوشه‏گیری) است . و یک بخش آن، سکوت است .

32- مرد زیر زبانش پنهان است و چون سخن بگوید شناخته می‏شود.

33- تدبیر و اندیشه پیش از انجام کار تو را از پشیمانی ایمن می‏دارد.

34- همنشینی با اشرار و بدکاران موجب بدبینی نسبت به نیکان و درستکاران می‏شود .

35- دشمنی با بندگان خدا بر توشه‏ای است برای آخرت.

36- شخصی که قدر و منزلت خویش را بشناسد هلاک نمی‏گردد.

37- هدیه کینه‏ها را از دلها می‏زداید.

38- در قیامت آن کس به من نزدیکتر است که در دنیا خوش اخلاق‏تر و نسبت به خانواده‏ی خود نیکوکارتر باشد.

39- کسی که به مسلمانی خیانت کند از ما نیست .

40- مؤمن چون خشمگین شود خشمش او را از رعایت حق بیرون نمی‏برد.

 


  
  

1- خویشاوند را پیوند ده ، اگر چه با یک جرعه آب باشد.

2- هرگز به امید دوستی آل محمد (ص) عمل صالح و عبادت خدا را ترک نکنید و همچنین دوستی آل محمد و تسلیم شدن در مقابل امرشان را به امید عبادتتان رها نکنید. زیرا هیچیک از این دو بدون دیگری قبول نمی‏شود.

3- آن کس که همه روزه به حساب خود رسیدگی نکند، و نیک و بد خود را نشناسد از ما نیست.

4- مال جمع نمی‏شود مگر با پنج خصلت: بخل شدید، آرزوی دراز، حرص زیاد، قطع رحم، مقدم داشتن دنیا بر آخرت.

5- خدای رحمت کند بنده‏ای را که امر ما را زنده کند، گفته شد چگونه امر شما را زنده کند؟ فرمود: علم ما را یاد بگیرد و به دیگران یاد بدهد.

6- در حالی که هنوز اشتهایتان باقی است ، دست از طعام خوردن بکشید.

7- در هنگام غذا خوردن ، از سبک ترین غذاها «چون سوپ و آش» شروع کنید تا معده و مزاج تحمل آن را داشته باشد .

8- هیچ بنده‏ای حقیقت ایمان را به کمال نرساند مگر اینکه در وی سه خوی باشد : در دین، دانش عمیق داشته باشد و در زندگانی خوب، اندازه نگهدارد و بر مصیبتها و مشکلات شکیبا باشد.

9- عبادت (تنها) نماز و روزه زیاد نیست ، بلکه عبادت (پرارزش) تفکر بسیار درباره‏ی پروردگار است .

10- و هر کس از خدا توفیق بخواهد و خود کوشش نکند خود را ریشخند نموده است.

11- و هر کس خود را دوراندیش شمارد و بی‏باکی کند خود را استهزاء کرده است.

12- بکوشید که روزگارتان چهاربخش باشد بخشی ویژه خداوند برای راز و نیاز با او ، بخشی برای کار زندگانی بخشی برای رفت و آمد و همنشینی با دوستان مورد اطمینان آنها که عیبهایتان را به شما شناسانند و در نهان نیز در دوستی مخلص باشند، و بخشی هم برای تفریحات و لذات مشروعتان اختصاص دهید که به این بخش بر قسمتهای دیگر توانا می‏شود.

13- و هر کس از خدا بهشت بخواهد و بر سختیها و مشکلات استقامت و شکیبائی نورزد خود را فریب داده است .

14- و هر کس از آتش جهنم خدا پناه برد و هوسهایش را رها نکند خود را مسخره کرده است.

15- و هر کس خدا را یاری کند و به دیدارش سبقت نگیرد خود را استهزاء نموده است .

16- خداوند قیل و قال و ضایع کردن مال و پرسش بسیار (و بی‏مورد) را دشمن می‏دارد.

17- محبت کردن با مردم نصف عقل است.

18- سختترین کارها سه چیز است : انصاف و حقگویی اگر چه علیه خود باشد در همه حال بیاد خدا بودن .

19- با برادران ایمانی در اموال مواسات کردن.

20- مواسات : به همدیگر کمک کردن با مال.